Claude Lanzmann
Claude Lanzmann | |
---|---|
Irudi gehiago | |
Bizitza | |
Jaiotza | Bois-Colombes, 1925eko azaroaren 27a |
Herrialdea | Frantzia |
Lehen hizkuntza | frantsesa |
Heriotza | Parisko 12. barrutia, 2018ko uztailaren 5a (92 urte) |
Hobiratze lekua | Montparnasseko hilerria |
Familia | |
Ezkontidea(k) | Judith Magre (1963 - 1971) Angelika Schrobsdorff (en) (1971 - |
Bikotekidea(k) | ikusi
|
Anai-arrebak | ikusi
|
Hezkuntza | |
Heziketa | Lycée Condorcet (en) Tübingengo Unibertsitatea |
Hizkuntzak | frantsesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | kazetaria, idazlea, film-zuzendaria, gidoilaria, Frantziako Erresistentziako kidea, zinema ekoizlea, zinema gidoilaria, dokumentalista eta errealizadorea |
Enplegatzailea(k) | European Graduate School (en) |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Jasotako sariak | ikusi
|
Kidetza | Berlingo Arteen Akademia |
Claude Lanzmann (Bois-Colombes, Senako Gainak, Frantzia, 1925eko azaroaren 27a – Paris, 2018ko uztailaren 5a) frantziar kazetaria, idazlea eta zinegilea izan zen. 1943an, 18 urte zituela, Clermont-Ferrandeko Erresistentzian eman zuen izana lehenik, eta Auverniako Makian ondoren.
Simone de Beauvoirren bikotekidea izan zen 1952 eta 1959 bitarte, eta 1986an, dagoeneko 50 hamarkadatik lankide zen Les Temps modernes aldizkako zuzendari bilakatu zen.
Shoah bederatzi orduko dokumentalaren egilea da eta filmaren gai nagusia Europako juduak nazien eremuetan jasan zuten sarraskian funtsatzen da, lehen aldiz 1985ean zabaldu zena.
Filmografia
2013an Claude Lanzmannek ohorezko Urrezko Hartza jaso zuen Berlingo Zinemaldian bizi osoko lanaren omenez. [1].
Zuzendari
- 1972 : Pourquoi Israël.
- 1985 : Shoah.
- 1994 : Tsahal.
- 1997 : Un vivant qui passe.
- 2001 : Sobibor, 14 octobre 1943, 16 heures.
- 2008 : Lights and Shadows.
- 2010 : Le Rapport Karski.
- 2013 : Le Dernier des injustes.
Gidoigile
- 1970 : Élise ou la Vraie vie
Aktore
Lanzmann, berak egindako dokumentaletako ohiko elkarrizketatzaile papera egiteaz gain, dokumental hauetan ere parte hartu du:
- 1988 : Hôtel Terminus, Marcel Ophüls-ek zuzendua.
- 1996 : The Meaning of Documenting : Claude Lanzmann and Tsuchimoto Noriaki, Osamu Wakatsukik zuzendua.
- 2001 : Autopsie d’un mensonge, le négationnisme, Jacques Tarnerok zuzendua.
- 2008 : C'est dur d'être aimé par des cons, Daniel Lecontek zuzendua.
- 2008 : Simone de Beauvoir, une femme actuelle, Dominique Grosek.
- 2009 : Claude Lanzmann, il n'y a que la vie, Sylvain Roumettek zuzendua.
Erreferentziak
- ↑ Homage 2013 and Honorary Golden Bear for Claude Lanzmann
Kanpo loturak
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Claude Lanzmann |
Artikulu hau Frantziako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
- Datuak: Q551512
- Multimedia: Claude Lanzmann / Q551512