Adalet Ağaoğlu

Adalet Ağaoğlu
Adalet Ağaoğlu
Algemene informatie
Volledige naam Adalet Ağaoğlu-Sümer
Geboren 13 oktober 1929[1]
Geboorteplaats Nallıhan (Ankara)
Overleden 14 juli 2020
Overlijdensplaats Istanboel
Land Vlag van Turkije Turkije
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Adalet Ağaoğlu (Nallıhan, 23 oktober 1929 – Istanboel, 14 juli 2020) was een Turks (toneel)schrijfster. Ağaoğlu wordt beschouwd als een van de belangrijkste auteurs in de Turkse literatuur van de twintigste eeuw.

Biografie

Adalet Sümer werd op 23 oktober 1929 in het stadje Nallıhan geboren. Haar vader was Hafız Mustafa Sümer, een stoffenhandelaar. Adalet was het tweede kind en enige dochter van een gezin uit vier kinderen. Haar broers zijn toneelschrijver Cazip Sümer (1925-1975), acteur Güner Sümer (1936-1977) en zakenman Ayhan Sümer (1930).[2] In 1938 verhuisde het gezin naar de Turkse hoofdstad Ankara.

Persoonlijk leven

Ağaoğlu was overtuigt atheïst en had herhaaldelijk laten weten gecremeerd te willen worden.[3] Van 1954 tot zijn overlijden in 2018 was ze gehuwd met Halim Ağaoğlu.

Bibliografie

Toneelwerk

  • Yaşamak – 1955
  • Evcilik Oyunu – 1964
  • Sınırlarda Aşk – 1965
  • Çatıdaki Çatlak – 1965
  • Tombala – 1967
  • Çatıdaki Çatlak 1967
  • Sınırlarda Aşk-Kış-Barış 1970
  • Üç Oyun: Bir Kahramanın Ölümü, Çıkış, Kozalar 1973
  • Kendini Yazan Şarkı 1976
  • Duvar Öyküsü 1992
  • Çok Uzak-Fazla Yakın 1991

Romans

  • Ölmeye Yatmak – 1973 – Nederlandse vertaling door Hanneke van der Heijden o.d.t. Gaan liggen om te sterven
  • Fikrimin İnce Gülü – 1976
  • Bir Düğün Gecesi – 1979
  • Yazsonu – 1980
  • Üç Beş Kişi – 1984
  • Hayır... – 1987
  • Ruh Üşümesi – 1991
  • Romantik Bir Viyana Yazı – 1993

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Adalet Ağaoğlu: Novelist of the Kemalist elite. Daily Sabah.
  2. (tr) Adalet Ağaoğlu hayatını kaybetti! Adalet Ağaoğlu kimdir, aslen nerelidir?. sozcu.com.tr. Gearchiveerd op 14 augustus 2020. Geraadpleegd op 2 augustus 2020.
  3. Adalet Ağaoğlu, 23 oktober 1929 – 14 juli 2020. De Groene Amsterdammer. Gearchiveerd op 8 augustus 2020. Geraadpleegd op 2 augustus 2020.
Bibliografische informatie