IJzer(II)jodide

IJzer(II)jodide
Algemeen
Molecuulformule	${\displaystyle {\ce {FeI2}}}$
IUPAC-naam	IJzer(II)jodide
Andere namen	Ferrojodide
Molmassa	309,65 g/mol
SMILES	[Fe+2].[I-].[I-]
InChI	1/Fe.2HI/h;2*1H/q+2;;/p-2
CAS-nummer	7783-86-0
PubChem	82220
Wikidata	Q3786756
Beschrijving	Wit tot grijzig poeder[1]
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar[2]
H-zinnen	H302+H312+H332 - H315 - H319 - H335 - H360
P-zinnen	P201 - P280 - P301+P312+P330 - P302+P352+P312 - P304+P340+P312 - P308+313
Fysische eigenschappen
Smeltpunt	587 °C
Kookpunt	827 °C
Goed oplosbaar in	water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

IJzer(II)jodide, vroeger ook bekend onder de naam ferrojodide, is een anorganische verbinding van ijzer en jood met de chemische formule ${\displaystyle {\ce {FeI2}}}$.^[1][3] Het wordt toegepast als katalysator in organische reacties, zoals de in de reactie van dicyanoacetyleen met I₂.

IJzer(II)jodie kan bereid worden uit de elementen, dat wil zeggen in de directe reactie tussen ijzer en jood,^[3] dit in tegenstelling tot de andere ijzer(II)halogenides, die het best gesynthetiseerd kunnen worden in een reactie tussen verwarmd metallisch ijzer en het betreffende waterstofhalogenide. De synthese van ${\displaystyle {\ce {FeI2}}}$ kan overigens ook op deze manier worden uitgevoerd.

${\displaystyle {\ce {Fe\ +\ I2\ ->\ FeI2}}}$

${\displaystyle {\ce {Fe\ +\ 2HX\ ->\ FeX2\ +\ H2}}}$

Eveneens in tegenstelling tot ${\displaystyle {\ce {FeF2}}}$, ${\displaystyle {\ce {FeCl2}}}$ en ${\displaystyle {\ce {FeBr2}}}$, waarvan meerdere hydraten bekend en goed beschreven zijn, wordt van ${\displaystyle {\ce {FeI2}}}$ vermoed dat het een stabiel tetrahydraat vormt, hoewel dit nog niet echt goed beschreven is.^[4]

IJzer(II)jodide heeft dezelfde kristalstructuur als cadmium(II)jodide, ${\displaystyle {\ce {CdI2}}}$.^[3]

IJzer(II)jodide lost goed op in water.^[3]