Lady Jane (The Rolling Stones)

Lady Jane
Single van: The Rolling Stones
Van het album: Aftermath
A-kant(en)	Mother's Little Helper
Uitgebracht	juli 1966
Opname	6-9 maart 1966
Genre	barokpop, barokrock, psychedelische pop
Duur	3:06
Label	Decca, London
Schrijver(s)	Jagger/Richards
Producent(en)	Andrew Oldham
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
5 (Nederlandse Top 40, Parool Top 20, België (Wallonië)) 12 (België (Vlaanderen)) 24 (Verenigde Staten) 91 (Canada)
The Rolling Stones
1966 Paint It Black   1966 Lady Jane / Mother's Little Helper   1966 Have You Seen Your Mother, Baby, Standing in the Shadow?
Volgorde op Aftermath
2 Stupid Girl   3 Lady Jane   4 Under My Thumb
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal    Muziek

Lady Jane is een nummer van de Britse band The Rolling Stones, verschenen op hun album Aftermath uit 1966. In juli van dat jaar werd het nummer uitgebracht als de tweede en laatste single van het album.

Lady Jane is geschreven door zanger Mick Jagger en gitarist Keith Richards en geproduceerd door David Hassinger, hoewel Andrew Oldham op de hoes genoemd wordt als producent. Jagger en Richards begonnen almaar meer nummers van de band samen te schrijven. Ter vergelijking: op het vorige album Out of Our Heads schreef het duo maar drie van de twaalf nummers, waar op Aftermath voor het eerst in de geschiedenis van de band alle nummers van hun hand kwamen.

Jagger schreef Lady Jane aan het begin van 1966 na het lezen van het boek Lady Chatterley's Lover, waarin de term "Lady Jane" verwijst naar het vrouwelijk geslachtsorgaan. Volgens Jagger zijn de namen in het nummer "historisch, maar het was echt onbewust dat zij uit dezelfde periode komen". Destijds werd aangenomen dat Jane Ormsby-Gore, dochter van voormalig politicus David Ormsby-Gore, de inspiratie vormde voor het nummer.

Slaggitarist Brian Jones introduceerde in Lady Jane andere instrumenten binnen de groep, waaronder de klavecimbel. Hij werd daartoe geïnspireerd door In My Life van The Beatles. Hij maakte ook gebruik van de sitar, de koto, de marimba en de dulcimer. Hierdoor werd Jones gezien als een pionier binnen de wereldmuziek en schoof de muziekstijl van de groep langzaam van bluesrock naar popmuziek.

Lady Jane werd opgenomen tussen 6 en 9 maart 1966 in de RCA Studios in Los Angeles. De dulcimer is duidelijk te horen in een vraag-en-antwoordspel tussen het instrument en de zang van Jagger. Halverwege het nummer is de klavecimbel, gespeeld door Jack Nitzsche, goed te horen. Jagger levert zijn zang in de stijl van auteur Geoffrey Chaucer. Richards vertelde hierover: "Lady Jane is erg Elizabethaans. Er zijn maar een paar plaatsen in Engeland waar mensen nog altijd op die manier spreken, Chaucer English." Het renaissancegevoel wordt verder versterkt doordat de melodie in de ondertonica wordt gezongen. De oosterse melodie en harmonieën verbinden het nummer met de voorgaande single Paint It Black, hoewel de twee nummers qua stijl weinig met elkaar te maken hebben.

Lady Jane werd in het Verenigd Koninkrijk niet als single uitgebracht, maar in de Verenigde Staten verscheen het wel als een dubbele A-kant met Mother's Little Helper. Het bereikte de 24^e plaats in de Billboard Hot 100 en kwam tot plaats 91 in Canada. In Nederland bereikte het nummer de vijfde plaats in de Nederlandse Top 40 als enkele A-kant (Mother's Little Helper verscheen op zichzelf in de Top 40) en in een dubbelnotering met de cover van David Garrick. In de Nederlandse Parool Top 20 stond het wel als dubbele A-kant genoteerd en kwam het eveneens tot de vijfde plaats. In België werd het ook een grote hit, met een twaalfde plaats in de Vlaamse BRT Top 30 en een vijfde plaats in de Waalse Ultratop 50.