Oudenodon
| Oudenodon Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-Perm | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Oudenodon Owen, 1860 | |||||||||||||||||
| Typesoort | |||||||||||||||||
| Oudenodon bainii | |||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
| Schedel van Oudenodon latirostris | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Oudenodon[1][2] is een geslacht van uitgestorven dicynodonten. Het was algemeen in heel zuidelijk Afrika tijdens het Laat-Perm. Er zijn verschillende soorten Oudenodon benoemd. Zowel Oudenodon bainii[3], de typesoort, als Oudenodon grandis zijn bekend uit Zuid-Afrika. Er zijn exemplaren van Oudenodon luangwensis gevonden in Zambia. De soort Oudenodon sakamenensis is de enige therapside uit het Perm die nog bekend is uit Madagaskar. Het is het typegeslacht van de familie Oudenodontidae, die leden omvat als Tropidostoma.
Richard Owen benoemde in 1860 de typesoort Oudenodon bainiii De geslachtsnaam betekent 'tand van niets'. De soortaanduiding eert Andrew Geddes Bain. Het holotype BMNH 36236 bestaat uit een schedel. Talrijke specimina zijn toegewezen.
Verschillende soorten zijn jongere synoniemen van de typesoort. Veel schedels werden ten onrechte als een aparte soort van Oudenodon benoemd naast vele soorten die in eerste instantie aan Dicynodon werden toegewezen. Dicynodon strigiceps Owen, 1855, gebaseerd op holotype BMNH 47060, is gezien als een Oudenodon strigiceps. Udenodon prognathus Owen, 1860, een foute spelling, is gebaseerd op holotype BMNH R 47059. Udenodon greyi Owen, 1876 is gebaseerd op holotype BMNH R2679. Udenodon brevirostris Owen, 1876 is gebaseerd holotype BMNH R1649. Udenodon megalops Owen, 1876 is gebaseerd op holotype BMNH 46061. De volgende soort is Oudenodon truncatus Broom, 1899. Oudenodon bolorhinus Broom, 1911 is gebaseerd op holotype AMNH 5505. Oudenodon kolbei Broom, 1912 is gebaseerd op holotype SAM 1886. Oudenodon margaritae van Hoepen, 1934 is gebaseerd op holotype NMB 483. Oudenodon marlothi Broili & Schroeder, 1936 is gebaseerd op holotype UM 1935 VII 32.
Dicynodon grandis Haughton, 1917, lijkt een geldige soort te zijn, Oudenodon grandis gebaseerd op holotype SAM 2679. Hetzelfde geldt voor Dicynodon luangwaensis Boonstra, 1938, uit Zambia, dat gebaseerd is op holotype SAM 11310, een schedel. Oudenodon sakamenensis Mazin & King, 1991 uit Madagaskar is gebaseerd op holotype PVHR 288.
Bronnen, noten en/of referenties
Literatuur
- R. Owen. 1859. On some reptilian fossils from South Africa. Quarterly Journal of the Geological Society of London 16(1):49-62
- Haughton, S. H. (1917). Investigations in South African fossil reptiles and Amphibia. Part 10. Descriptive catalogue of the Dicynodontia. Annals of the South African Museum 12:127-174.
- Boonstra, L. D. (1938). A report of some Karoo reptiles from the Luangwa Valley, Northern Rhodesia. Quaternary Journal of the Geological Society of London 94:371-384.
- Keyser, A. W. (1975). A re-evaluation of the cranial morphology and systematics of some tuskless Anomodontia. Memoir of the Geological Society of South Africa 67:1-110.
- Mazin, J. M. and King, G. M. (1991). The first dicynodont from the Late Permian of Malagasy. Palaeontology 34:837–842.
- Botha, J. 2003. Biological aspects of the Permian dicynodont Oudenodon (Therapsida: Dicynodontia) deduced from bone histology and cross-sectional geometry. Palaeontologia africana 39:37–44.
- S. Ray and S. Bandyopadhyay. 2003. Late Permian vertebrate community of the Pranhita–Godavari valley, India. Journal of Asian Earth Sciences 21(6):643-654
- Botha, J., and K. D. Angielczyk. 2007. An integrative approach to distinguishing the Late Permian dicynodont species Oudenodon bainii and Tropidostoma microtrema (Therapsida: Anomodontia). Palaeontology 50:1175–1209.
- Jasinoski SC, Rayfield EJ, Chinsamy A (2009) Comparative feeding biomechanics of Lystrosaurus and the generalized dicynodont Oudenodon. The Anatomical Record 292: 862–874. doi: 10.1002/ar.20906.
Noten
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Oudenodon op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
