Ricardo Zamora

Ricardo Zamora
Zamora als speler van FC Barcelona
Zamora als speler van FC Barcelona
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ricard Zamora i Martínez
Bijnaam El Divino ('de goddelijke')
Geboortedatum 21 januari 1901
Geboorteplaats Barcelona
Vlag van Spanje (1785-1931) Spanje
Overlijdensdatum 8 september 1978
Overlijdensplaats Barcelona
Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Spanje
Lengte 194 cm
Positie Doelman
Jeugd
Universitari SC
Senioren
Seizoen Club W (G)
1916–1919
1919–1922
1922–1930
1930–1936
1937–1938
Vlag van Spanje (1785-1931) RCD Espanyol
Vlag van Spanje (1785-1931) Barcelona FC
Vlag van Spanje (1785-1931) RCD Espanyol
Vlag van Spanje (1931-1939) Real Madrid
Vlag van Frankrijk OGC Nice
Interlands
1920–1936 Vlag van Spanje (1785-1931) Spanje 46(0)
Getrainde teams
1937–1938
1939–1946
1946–1948
1949–1951
1952
1954–1955
1955–1957
19??–1960
1960–1961
Vlag van Frankrijk OGC Nice
Vlag van Spanje (2 feb. 1938 - 10 okt. 1945) Atlético Aviación
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Celta de Vigo
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) CD Málaga
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Celta de Vigo
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) RCD Español
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Celta de Vigo
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) RCD Español
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Ricardo Zamora i Martínez (Barcelona, 21 januari 1901 – aldaar, 8 september 1978) was een Catalaans-Spaans profvoetballer. Zijn bijnaam luidde El Divino (De Goddelijke). Zamora was in de jaren twintig en dertig van de twintigste eeuw de beste doelman ter wereld en hij wordt beschouwd als de beste keeper van Spanje ooit.

Zamora overleed in september 1978 op 77-jarige leeftijd. De jaarlijkse trofee voor minst gepasseerde keeper van de Primera División is naar Zamora vernoemd.

Voetbalcarrière

Zamora begon zijn carrière in 1916 bij RCD Espanyol. Na twee seizoenen vertrok de Catalaan naar FC Barcelona waar Zamora tweemaal de Copa del Rey veroverde. Hij werd internationaal bekend door zijn goede prestaties op de Olympische Zomerspelen van 1920 in Antwerpen, waar Spanje zilver won. Na zijn vertrek bij FC Barcelona in 1922, speelde de keeper voor opnieuw Espanyol, Real Madrid en Nice. In mei 1929 brak Zamora in een interland tegen Engeland zijn borstbeen. Desondanks speelde hij de wedstrijd uit, die met 4-3 werd gewonnen door Spanje. Deze overwinning was de eerste ooit van een niet-Brits elftal op Engeland. Op het WK 1934 stopte hij in de eerste wedstrijd tegen Brazilië een strafschop van Waldemar de Brito.

Als trainer had hij eveneens wat succes. Zamora leidde Atlético Madrid naar de eerste twee landstitels in het bestaan van de club en in 1948 bracht hij Celta de Vigo naar een 4e plek in de Primera División en naar de finale van de Copa Generalísimo. Hij trainde eveneens Español (schrijfwijze Espanyol onder Franco) en voor twee wedstrijden het nationale elftal van Spanje.

Reputatie

Zamora stond tijdens zijn voetbalcarrière in de belangstelling vanwege zijn grillige reputatie. Zo is de speler buiten het voetbal bekend geworden om zijn alcoholgebruik als liefhebber van cognac, het roken van drie pakjes sigaretten per dag, en vervolging voor het smokkelen van Cubaanse sigaren (1920) en belastingontduiking (1922).

Tevens werd de speler beschuldigd van het feit dat hij tegen onafhankelijkheid voor Catalonië was ondanks het feit dat de speler uitkwam voor het Catalaans voetbalelftal. De speler ontving verscheidene onderscheidingen van de Spaanse nationalisten na de Spaanse Burgeroorlog, onder andere doordat de speler was opgepakt aan het begin van de oorlog door de Republikeinen (de reden is onbekend) en door het meespelen in een benefietwedstrijd ten behoeve van de soldaten van de nationalisten.

Zamora heeft zich gedurende zijn leven echter nooit bemoeid met de politiek en nooit politieke uitlatingen gedaan.