Łubieński Hrabia

Łubieński Hrabia – polski herb hrabiowski, odmiana herbu Pomian, nadany w Prusach.

Opisy z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:

Tarcza pięciodzielna w krzyż z polem sercowym. W polu sercowym, srebrnym, łeb bawoli czarny, przeszyty mieczem w skos od góry, w polu I, czerwonym, baran srebrny, w polu II, błękitnym, łeb bawoli czarny, przeszyty mieczem w skos od góry, w polu III, złotym, jeździec na koniu srebrnym, w takiejże zbroi z mieczem wzniesionym do cięcia z tarczą błękitną z podwójnym krzyżem złotym, siodło i ogłowie czerwone z lamowaniem złotym, w polu IV, zielonym ze skosem czerwonym, obarczonym trzema różami złotymi, pod i nad skosem po jednym jeleniu naturalnym w skos. Nad tarczą korona hrabiowska, z której bezpośrednio klejnot: ramię zbrojne srebrne, z szablą w dłoni. Labrów brak. Trzymacze: dwaj rycerze w zbrojach srebrnych z pióropuszami - prawy z piórami czarnym czerwonym i czarnym, lewy na odwrót, trzymający w zewnętrznych dłoniach włócznię brązową o grocie srebrnym ze sznurem złotym.

Według Ostrowskiego pierwotnie tytuł hrabiowski otrzymał Feliks Franciszek Łubieński w Prusach 5 lipca 1798. Jego prawnuk, Józef Witold Łubieński otrzymał tytuł hrabiowski pruski 22 maja 1818. Następnie został on zatwierdzony 28 kwietnia 1844 w Rosji i 29 stycznia 1884 w Austrii.

Jedna rodzina herbownych:

graf von Łubieński.

• Feliks Franciszek Łubieński
• Tomasz Andrzej Łubieński
• Piotr Łubieński
• Bernard Alojzy Łubieński
• Henryk Łubieński
• Ludwik Łubieński
• Tomasz Łubieński (literat)
• Rula Lenska

• Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji: studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009, s. 240-242. ISBN 978-83-7181-597-3.

• Herb Łubieński Hrabia z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla