(102) Miriam
| Odkrywca | |||
|---|---|---|---|
| Data odkrycia | 22 sierpnia 1868 | ||
| Numer kolejny | 102 | ||
| Charakterystyka orbity (J2000) | |||
| Przynależność obiektu | Pas główny | ||
| Półoś wielka | 2,6626 au | ||
| Mimośród | 0,2519 | ||
| Peryhelium | 1,9918 au | ||
| Aphelium | 3,3334 au | ||
| Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 125 dni 23 godziny | ||
| Średnia prędkość | 17,96 km/s | ||
| Inklinacja | 5,18° | ||
| Charakterystyka fizyczna | |||
| Średnica | 83 km | ||
| Masa | 6,0×1017 kg | ||
| Okres obrotu | (15 h 47 min 20 s) h | ||
| Albedo | 0,05 | ||
| Jasność absolutna | 9,3m | ||
| Typ spektralny | Typ C | ||
| Średnia temperatura powierzchni | ~171 K | ||
| |||
(102) Miriam – planetoida występująca w pasie głównym planetoid.
Odkrycie
Została odkryta przez Christiana Petersa 22 sierpnia 1868 roku w Clinton położonym w hrabstwie Oneida w stanie Nowy Jork. Nazwa planetoidy pochodzi od imienia Miriam, siostry Mojżesza.
Orbita
(102) Miriam jest obiektem o średnicy ok. 83 km, krążącym w średniej odległości 2,66 jednostek astronomicznych od Słońca, na co potrzebuje 4 lata i 125 dni. Wykonuje jeden pełny obrót wokół własnej osi w czasie ok. 15 godzin i 47 minut.
Zobacz też
Bibliografia
- (102) Miriam w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (102) Miriam w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (102) Miriam w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
