(89) Julia
Obraz uzyskany przez Very Large Telescope | |||
Odkrywca | |||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 6 sierpnia 1866 | ||
Numer kolejny | 89 | ||
Charakterystyka orbity (J2000) | |||
Przynależność obiektu | Pas główny | ||
Półoś wielka | 2,5509 au | ||
Mimośród | 0,1837 | ||
Peryhelium | 2,0823 au | ||
Aphelium | 3,0195 au | ||
Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 27 dni 4 godziny | ||
Średnia prędkość | 18,49 km/s | ||
Inklinacja | 16,14° | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Średnica | 151,46 km | ||
Masa | 3,6×1018 kg | ||
Średnia gęstość | ? g/cm3 | ||
Okres obrotu | (11 h 23 min 13 s) h | ||
Albedo | 0,18 | ||
Jasność absolutna | 6,6m | ||
Typ spektralny | Typ S | ||
Średnia temperatura powierzchni | ~174 K | ||
|
(89) Julia – planetoida z pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 27 dni w średniej odległości 2,55 au. Została odkryta 6 sierpnia 1866 roku w obserwatorium w Marsylii przez Édouarda Stephana (odkrywcy także (91) Aegina). Nazwa planetoidy pochodzi od imienia św. Julii z Korsyki.
Zobacz też
Bibliografia
- (89) Julia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (89) Julia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (89) Julia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)