3 Flota Powietrzna (III Rzesza)
 | |
| Historia | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Sformowanie | 1 lutego 1939 |
| Rozformowanie | 26 września 1944 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | Hugo Sperrle |
| Ostatni | Alexander Holle |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | Luftwaffe |
| Rodzaj wojsk | wojska lotnicze |
| Skład | patrz tekst |
3 Flota Powietrzna (niem. Luftflotte 3) – związek operacyjny lotnictwa III Rzeszy z okresu II wojny światowej, uczestniczył m.in. w agresji na Polskę.
3 Flota Powietrzna utworzona została 1 lutego 1939. W agresji na Polskę uczestniczyła od 10 września 1939 tylko część jej sił np. 53 i 55 pułk bombowy, gdyż reszta nadal stacjonowała przy zachodniej granicy III Rzeszy[1].
W czasie niemieckiej inwazji na państwa Europy Zachodniej przydzielona została do Grupy Armii A, a dowodził nią gen. Hugo Sperrle[2]. Po zwycięskim zakończeniu działań wojennych 3 Flota Powietrzna została rozmieszczona na lotniskach w okupowanej Francji. Podczas bitwy o Anglię, ze wspomnianych lotnisk atakowała tereny południowo-zachodniej Anglii, gółwnie Southampton, Plymouth i Bristol[3].
Lądowanie wojsk alianckich 6 czerwca 1944 w Normandii i udział w walkach, spowodowało w 3 Flocie Powietrznej dotkliwe straty, a w konsekwencji jej rozwiązanie.
Dowódcy 3 Floty Powietrznej
- Hugo Sperrle[2] (1 lutego 1939 – 23 sierpnia 1944)
- Otto Deßloch (23 sierpnia 1944 – 22 września 1944)
- Alexander Holle (22 września 1944 – 26 września 1944)
Struktura organizacyjna
- 1 Korpus Lotniczy
- 2 Korpus Lotniczy
- 5 Korpus Lotniczy
- 1 Korpus Artylerii Przeciwlotniczej
- Okręg Lotniczy VII
- Okręg Lotniczy XII
- Dowództwo Lotnictwa Myśliwskiego nr 2[2].
Przypisy
- ↑ Krzemiński 1983 ↓, s. 33,34.
- ↑ a b c Krzemiński 1983 ↓, s. 69.
- ↑ Krzemiński 1983 ↓, s. 98.
Bibliografia
- Zbigniew Jankiewicz: Powstanie i upadek Luftwaffe. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1972.
- Czesław Krzemiński: Wojna powietrzna w Europie 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1983. ISBN 83-11-06862-3.
