Adiabene
15–116 | |
Ustrój polityczny | monarchia |
---|---|
Stolica | Arbela |
Data likwidacji | 116 r. n.e. |
Władca | Meharaspes |
Armenia za czasów Tigranesa II | |
Położenie na mapie świata | |
36,191111°N 44,009167°E/36,191111 44,009167 |
Adiabene (aram. Hadyab) – starożytna nazwa obszaru między Wielkim i Małym Zabem, a także terenów przyległych od północy, z głównym miastem Arbelą. Adiabene wchodziła w skład Asyrii. W I w. p.n.e., jako państewko zależne od Partów, rządzone było przez lokalną dynastię. Jak podaje Józef Flawiusz[1] jej władca o imieniu Izates przeszedł w I w.n.e. na judaizm[2]. W 116 r. n.e. zdobyta przez cesarza Trajana, stała się rzymską prowincją Asyrią. Autonomię przywrócił jej Hadrian. Często najeżdżali ją Rzymianie w trakcie wypraw wojennych przeciw Partom. W czasach Sasanidów (224–651 n.e.) istniały na tym terenie liczne gminy nestoriańskie[3].
Przypisy
Kontrola autorytatywna (państwo wasalne):
- Britannica: place/Adiabene
- Catalana: 0000733