Adoratorki Królewskiego Serca Jezusa
Dewiza: In Corde Regis | |||
Nazwa łacińska | Adoratrices Cordis Regalis Jesu Christi Summi Sacerdotis | ||
---|---|---|---|
Wyznanie | katolickie | ||
Kościół | |||
Status kanoniczny | publiczne stowarzyszenie wiernych na prawie papieskim | ||
Założyciel | ks. prał. Gilles Wach | ||
Data założenia | 2001 | ||
Przełożony | Matka Magdalena Maria od Świętego Józefa Opiekuna Królewskiego Serca | ||
Liczba członków | 71 (2023)[1] | ||
| |||
Strona internetowa |
Adoratorki Królewskiego Serca Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana (łac. Adoratrices Cordis Regalis Jesu Christi Summi Sacerdotis) – żeńska habitowa wspólnota katolicka na prawie papieskim, gałąź Instytutu Chrystusa Króla, założona w 2001 roku, erygowana w 2008 r. jako publiczne stowarzyszenie wiernych przez Papieską Komisję Ecclesia Dei[2][3].
Historia
Zgromadzenie zostało założone w styczniu 2001 r. Nałożenia habitów na pierwsze trzy siostry zakonne dokonał arcybiskup Florencji kard. Ennio Antonelli w czerwcu 2004 r. Siódmego października 2008 roku, w formie publicznego stowarzyszenia wiernych w drodze do uzyskania statusu stowarzyszenia życia apostolskiego, Adoratorki zostały erygowane na prawie papieskim dekretem podpisanym przez przewodniczącego Papieskiej Komisji Ecclesia Dei, kard. Darío Castrillóna Hoyosa[4][5][6][7].
Charakterystyka
Adoratorki Królewskiego Serca są wspólnotą kontemplacyjno-czynną nieklauzurową, żyjącą w duchowości salezjańskiej. Oprócz św. Franciszka Salezego za swoich patronów adoratorki uznają św. Benedykta i św. Tomasza z Akwinu, natomiast główną patronką wspólnoty jest Najświętsza Maryja Panna Niepokalanie Poczęta. Szczególne miejsce w życiu sióstr ma adoracja Najświętszego Sakramentu oraz msza św. i oficjum brewiarzowe, które sprawowane są w klasycznym rycie rzymskim. Siostry adoratorki korzystają z posługi księży Instytutu Chrystusa Króla i obok nich prowadzą swój apostolat (np. ucząc w szkołach), modlitwa za kapłanów stanowi jeden z podstawowych elementów ich powołania. Niezależnie od etapu formacji uczestniczą w zajęciach pogłębiających wiedzę, m.in. z zakresu teologii. Do prac ręcznych których się podejmują należy szycie szat liturgicznych[3].
Dom generalny znajduje się w Gricigliano (gm. Pontassieve). Nowicjat sióstr od 2019 r. prowadzony jest w podominikańskim klasztorze w Neapolu (dom św. Tomasza z Akwinu).
Na czele Sióstr Adoratorek Królewskiego Serca Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana stoi Matka Przełożona, jest nią aktualnie Matka Magdalena Maria od Świętego Józefa Opiekuna Królewskiego Serca[8].
W roku 2017 wspólnota liczyła 42 siostry, w 2023 było ich siedemdziesiąt jeden[1][9].
Siostry adoratorki są obecne we Włoszech, w Szwajcarii, Niemczech, od roku 2017 w Anglii[a], od 2019 w USA, od 2020 w Irlandii, od 2022 we Francji[10][11][12].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Na stronie instytutu podany jest rok 2018, Riposte Catholique podaje datę oficjalnej instalacji sióstr przez biskupa na 12 listopada 2017.
Przypisy
- ↑ a b Sœurs. icrspfrance.fr. [dostęp 2023-04-21]. (fr.).
- ↑ DawidD. Pietras DawidD., Nadzwyczajna forma rytu rzymskiego: status prawny liturgii i wspólnot, Dębogóra: Wydawnictwo Dębogóra, 2021, s. 377, ISBN 978-83-64964-87-9 [dostęp 2023-08-17] .
- ↑ a b Sisters Adorers of the Royal Heart of Jesus. icksp.org. [dostęp 2023-08-10]. (ang.).
- ↑ PONTIFICIA COMMISSIO < ECCLESIA DEI >: DECRETUM 181/2008. [dostęp 2023-08-09]. (łac.).
- ↑ PONTIFICIA COMMISSIO < ECCLESIA DEI >: DECRETUM 182/2008. [dostęp 2023-08-09]. (łac.)
- ↑ Pictures of ICRSS Elevation. newliturgicalmovement.org, 2008-10-08. [dostęp 2023-08-09]. (ang.).
- ↑ Les sœurs Adoratrices [online], icrspfrance.fr [dostęp 2023-08-21] (fr.).
- ↑ Calendrier-2023 [PDF], icrsp.org [dostęp 2023-08-21] (fr.).
- ↑ Introducing the Sacred Heart Society. institute-christ-king.org, 2017-05-08. [dostęp 2023-08-14]. (ang.).
- ↑ Sisters Adorers of the Royal Heart. institute-christ-king.org. [dostęp 2023-08-14]. (ang.).
- ↑ Tillbedjanssystrarnas Första Kloster I Frankrike. icrss.se. [dostęp 2023-08-14]. (szw.).
- ↑ Les adoratrices du Coeur Royal à Preston. riposte-catholique.fr, 2017-11-22. [dostęp 2023-08-15]. (fr.).
- p
- d
- e
Liturgia | |
---|---|
Doktryna i sprzeciw wobec: | |
Wydarzenia |
|
Stowarzyszenia i Instytuty |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Jurysdykcje | |||||
Międzynarodowe Stowarzyszenia Wiernych |
| ||||
Ludzie |
|
Niezależne, działające z częściowymi zezwoleniami papieskimi |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Ludzie |
Wspólnoty |
|
---|---|
Ludzie |
Wspólnoty |
|
---|---|
Ludzie |
|
Wspólnoty |
|
---|---|
Ludzie |
|