Aiguilles d’Arves

Aiguilles d’Arves

Aiguilles d' Arves, widziane z masywu Cerces. Od lewej do prawej: L’Aiguille Meridionale, L’Auguille Centrale i dwuwierzchołkowa L’Aiguille Septentrionale
Państwo	Francja, Sabaudia
Położenie	Sabaudia
Pasmo	Massif des Arves↗
Wysokość	3514 m n.p.m.
Położenie na mapie Francji Aiguilles d’Arves
45°07′23″N 6°20′04″E/45,123056 6,334444
Multimedia w Wikimedia Commons

Aiguilles d’Arves – (pol. Igły Arves) - zespół trzech wyraźnie odrębnych szczytów w postaci potężnych, skalnych turni w masywie Arves w Alpach francuskich, na południe od Maurienne:

• L’Aiguille Meridionale (Igła Południowa; 3514 m n.p.m.) - najwyższy szczyt całego masywu;
• L’Auguille Centrale (Igła Centralna; 3513 m n.p.m.), oddzielona od poprzedniej przełęczą col de Gros Jean (3 265 m);
• L’Aiguille Septentrionale (Igła Północna; dwuwierzchołkowa: 3364 i 3358 m n.p.m., z racji wyglądu nazywana Tête de Chat czyli Głowa Kota), oddzielona od poprzedniej przełęczą col des Aiguilles d'Arves (3 163 m).

Szczyty Igieł Arves, położone około pięćdziesięciu kilometrów na wschód od Grenoble, w masywie Arves, należą do dorzecza Maurienne i oddzielają doliny Arvan na zachodzie i Valloirette na wschodzie. Jedynie południowa igła okrywa basen Oisans. Znajdują się na granicy departamentów Sabaudia i Alp Wysokich.

Centralny szczyt (L'Aiguille Centrale) został po raz pierwszy zdobyty przez braci Pierre’a Alexisa i Benoît Nicolasa Magnina z pobliskiego Saint-Michel-de-Maurienne 2 września 1839 roku. Jako dowód zbudowali oni na nim kopiec z kamieni i zostawili dwie sardyńskie monety pod skałą na szczycie^[1].

Południowy szczyt (L’Aiguille Meridionale) po raz pierwszy zdobyli szwajcarscy przewodnicy górscy, Christian i Ulrich Almer oraz ich amerykański klient, W.A.B. Coolidge z Nowego Jorku. W latach 70 i 80 XIX wieku Coolidge dokonywał pierwszych wejść na szczyty, szczególnie w Alpach Delfinackich. Wcześniej ta sama grupa wspięła się na L’Auguille Centrale, w 1874 r. Na szczycie znaleźli wprawdzie kopiec zbudowany przez braci Magninów, ale przypisali go legendarnemu łowcy kozic. Dzień po zdobyciu L’Aiguille Meridionale, w 1878 Benoît Magnin poinformował ich o swoim wejściu, które miało miejsce 39 lat wcześniej^[1].

Szczyty tworzące Aiguilles d’Arves.

• Pierwszego trawersowania wszystkich trzech szczytów (w trakcie trzydniowej wspinaczki) dokonali w 1902 r. E. Pichl i E. Hacker.

Panoramiczny widok masywu Aiguilles d'Arves z drogi w rejonie Saint-Jean-d'Arves

• Geologia igieł Arves (fr.)