An-148
| Ten artykuł od 2023-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
An-148 linii lotniczych Angara Airlines | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Ukraina | ||
---|---|---|---|
Producent | |||
Konstruktor | Antonow, | ||
Typ | pasażerski | ||
Załoga | 2 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 17 grudnia 2004 | ||
Lata produkcji | od 2009 | ||
Liczba egz. | 48 | ||
Liczba wypadków • w tym katastrof | 2 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 2 × silniki odrzutowe turbowentylatorowe Progress D-436 | ||
Moc | 2 × 67 kN | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 28,91 m | ||
Długość | 29,13 m | ||
Wysokość | 8,19 m | ||
Powierzchnia nośna | 87,32 m² | ||
Osiągi | |||
Prędkość przelotowa | 800 km/h | ||
Pułap | 12 200 m | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Ukraina, Rosja, Kuba, Korea Północna | |||
Rzuty | |||
|
An-148 (ukr. Ан-148) – ukraiński dwusilnikowy odrzutowy samolot pasażerski regionalnego zasięgu, skonstruowany w biurze konstrukcyjnym Olega Antonowa i wyposażony w turbowentylatorowe silniki Progress D-436[1].
Historia
Jego pierwszy lot odbył się 17 grudnia 2004[2], natomiast 2 czerwca 2009 An-148 wykonał swój pierwszy krajowy komercyjny lot w barwach Aerosvitu. An-148 jest produkowany w dwóch fabrykach: w kijowskich zakładach Antonowa oraz w rosyjskim Woroneżu. Pierwszy komercyjny lot międzynarodowy odbył się 13 grudnia 2009 z Odessy do Moskwy. 24 grudnia 2009 odbyła się oficjalna prezentacja samolotu w Rosji, gdzie miał wykonywać rejsy na trasie z Petersburga do Moskwy w barwach linii Rossija[3].
Konstrukcja
Dwusilnikowy górnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej z usterzeniem w układzie T.
Wersje rozwojowe
- An-148-100A – wersja o pojemności 75 pasażerów w konfiguracji jednoklasowej lub 68 pasażerów w konfiguracji dwuklasowej, zasięg do 2100 km.
- An-148-100B – wersja o zasięgu 3500 km.
- An-148-100E – wersja o zwiększonym zasięgu do 5000 km.
- An-148-100EA – ukraińska wersja VIP trzyklasowa[4].
- An-148-100EM – odmiana standardowego, pasażerskiego An-148-100 przeznaczona do służby medycznej. Samolot może być zmodyfikowany w pięciu konfiguracjach. Dwóch pasażerskich i trzech mieszanych pasażersko-medycznych. Wersje pasażersko-medyczne mają na pokładzie od dwóch do sześciu modułów medycznych. Każdy moduł przeznaczony jest dla jednego pacjenta i umożliwia pełną opiekę medyczną. Instalacja modułu na pokładzie samolotu zajmuje od 10 do 15 minut. Wybudowano dwie maszyny tej wersji, których użytkownikiem zostało Rosyjskie Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych. Pierwsza z maszyn została przekazana Ministerstwu 10 kwietnia 2013 roku[5].
- An-158 (148-200) – wersja o pojemności 98 pasażerów w konfiguracji jednoklasowej.
- An-168 – planowany wariant samolotu biznesowego na 8-40 pasażerów z zasięgiem 7000 km.
- An-178 – wariant samolotu cargo o ładowności 25 ton.
Użytkownicy
Obecni
Stan na 8 lutego 2024[6]:
Użytkownik | Liczba | Uwagi |
---|---|---|
Air Koryo | 2 | |
Ministerstwo ds. Sytuacji Nadzwyczajnych Federacji Rosyjskiej | 2 | |
Rossija | 6 | |
Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej | 16 | |
Ukraina | 1 | |
Łącznie | 27 |
Dawni
- Kuba
- Rosja
- Angara
- Polet Airlines
- Saratov Airlines
- Ukraina
- Aerosvit
- Air Ocean Airlines
- Ukraine International Airlines
Specyfikacje
148-100A | 148-100B | 148-100E | 158 | |
---|---|---|---|---|
Załoga | Dwa | |||
Pojemność pasażerów | 68 (8/60) (2-klasy) 75 (1 klasa) 78-80 (maksimum) | 99 (1 klasa) | ||
Długość | 29,13 m | 34,36 m | ||
Rozpiętość | 28,91 m | |||
Wysokość | 8,19 m | 8,60 m | ||
Szerokość kabiny | 3,15 m | |||
Wysokość kabiny | 2,00 m | |||
Maksymalna masa startowa (MTOW) | 38550 kg | 41950 kg) | 43700 kg | |
Maksymalna ładowność | 9 tys. kg | 9,8 tys. kg | ||
Prędkość przelotowa | 800 km/h, 432 węzłów | |||
Maksymalna Prędkość przelotowa | 870 km/h, 470 węzłów | |||
Maksymalny zasięg | 2100 km | 3500 km | 4400 km | 2500 km |
Rozbieg | 1560 m | 1800 m | 1885 m | 1900 m |
Maks. Wysokość przelotowa | 12200 m | |||
Silniki(×2) | Progress D-436 | |||
Ciąg (×2) | 67 kN | – |
Katastrofy
- 5 marca 2011 samolot An-148 przeznaczony dla birmańskiego lotnictwa rozbił się podczas próbnego lotu w środkowej Rosji. Nikt spośród 6 osób będących na pokładzie nie przeżył[7].
- Osobny artykuł: Katastrofa An-148 podczas lotu szkoleniowego w Woroneżu.
- 11 lutego 2018 po starcie z moskiewskiego lotniska Domodiedowo doszło do katastrofy samolotu An-148, w której zginęło 71 osób[8].
- Osobny artykuł: Katastrofa lotu Saratov Airlines 703.
Podobne samoloty
Przypisy
- ↑ D-436-148
- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 25.
- ↑ Первый Ан-148 авиакомпании "Россия" совершил рейс Петербург – Москва. РБК Санкт-Петербург
- ↑ Ukraina buduje An-148 dla swoich Vipów [online], Dziennik Zbrojny [dostęp 2016-01-06] .
- ↑ Samolot medyczny An-148-100EM w służbie, „Lotnictwo”, nr 7 (2013), s. 17, ISSN 1732-5323
- ↑ САМОЛЁТЫ АНТОНОВ АН-148 - РЕЕСТР, russianplanes.net, 2024-02-08.
- ↑ Rosja: katastrofa samolotu, nikt nie przeżył - Wiadomości [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2017-11-21] (pol.).
- ↑ Katastrofa lotnicza pod Moskwą. Samolot spadł tuż po starcie, „TVN24.pl” [dostęp 2018-02-11] .
Bibliografia
- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.