André Lalande

André Pierre Lalande (ur. 19 lipca 1867 w Dijon, zm. 15 listopada 1963 w Asnières) – francuski filozof[1].

W 1885 wstąpił do École normale supérieure, w 1899 uzyskał doktorat. W latach 1895-1904 uczył filozofii w liceach. W latach 1904-1937 wykładał na Sorbonie, w latach 1926-1930 także na Uniwersytecie Kairskim. Założyciel a następnie prezes honorowy Francuskiego Towarzystwa Filozoficznego, twórca i wydawca słownika filozoficznego Vocabulaire technique et critique de la philosophie[1][2]. Zainicjował pierwszy Międzynarodowy Kongres Filozoficzny, był entuzjastą i propagatorem języka Ido[2][3].

Od 1922 członek Akademii Nauk Moralnych i Politycznych, od 1929 Instytutu Egipskiego, Oficer Legii Honorowej[1]. W 1931 nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c Charle Christophe: 59. Lalande (Pierre, André). W: Les professeurs de la faculté des lettres de Paris – Dictionnaire biographique 1909-1939. Paryż: Institut national de recherche pédagogique, 1986, s. 122-124. (fr.).
  2. ↑ a b Helena Lelesz. André Lalande. Poglądy, działalność i prace filozoficzne. „Ruch Filozoficzny”. XXIII (1-2), s. 19-23, 1964. ISSN 0035-9599. 
  3. ↑ Narcyz Łubnicki. Wspomnienie o André Lalande. „Ruch Filozoficzny”. XXIII (1-2), s. 25-31, 1964. ISSN 0035-9599. 
  4. ↑ Nomination archive. Nobel Prize Outreach AB. [dostęp 2024-07-11]. (ang.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000121005394
  • VIAF: 34490023
  • LCCN: n86827398
  • GND: 116648619
  • BnF: 121226872
  • SUDOC: 029645425
  • SBN: RAVV030276
  • NKC: jn20031212018
  • NTA: 067511244
  • BIBSYS: 4102652
  • Open Library: OL148554A
  • PLWABN: 9810594680705606
  • NUKAT: n94200784
  • J9U: 987007271576405171
  • PTBNP: 403496
  • LNB: 000305037
  • CONOR: 42392163
  • ΕΒΕ: 95306
  • BLBNB: 000261526
  • LIH: LNB:PHW;=BL