Arion ater
| Arion ater[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | mięczaki | ||
| Gromada | ślimaki | ||
| Podgromada | Heterobranchia | ||
| Rząd | trzonkooczne | ||
| Rodzina | ślinikowate | ||
| Rodzaj | Arion | ||
| Gatunek | Arion ater | ||
| Synonimy | |||
| | |||
| Podgatunki[2] | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 najmniejszej troski | |||
| |||
| |||
Arion ater – gatunek ślimaka z rodziny ślinikowatych (Arionidae). Występuje w Europie Północnej oraz północnej części Europy Zachodniej; stwierdzenia z hiszpańskich Pirenejów niekiedy podawane były w wątpliwość, ale najprawdopodobniej gatunek tam też występuje[3]. Został introdukowany do Ameryki Północnej[3].
Biotop
Żyje na łąkach i polach.
Wygląd
Dorosły ślimak mierzy ok. 15 cm. Młode osobniki są koloru pomarańczowego. Gdy mierzą ok. 2,5 cm, zmieniają barwę na czarną.
Tryb życia
Prowadzą nocny tryb życia. Żywią się głównie roślinami i grzybami, ale czasem zjadają także robaki, owady i odchody innych zwierząt.
Rozmnażanie
Ślimaki te są obojnakami. Po kopulacji składają 20–50 jaj w szczelinach ziemi lub pęknięciach w drewnie. Młode wykluwają się po ok. 6 tygodniach.
Korelacje z ludźmi
Arion ater jest uważany za najbardziej niszczycielski gatunek ślimaków nagich. Jego przedstawiciele czynią duże szkody w uprawach warzyw, zwłaszcza sałaty. Z drugiej strony gatunek ten, jak wszystkie ślimaki, pełni ważną rolę w użyźnianiu gleby.
Zagrożenia
Z powodu wydzielanego przez nie śluzu i paskudnego smaku ślimaki te mają niewielu naturalnych wrogów. Polują na nie jeże, borsuki, ryjówki, myszy, żaby i ropuchy, węże, a także niektóre chrząszcze i ptaki.
Przypisy
Bibliografia
- Arion ater. Animal Diversity Web. [dostęp 2010-05-23]. (ang.).
