August Biskupski
pułkownik lekarz | |
Data i miejsce urodzenia | 28 sierpnia 1878 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1940 |
Przebieg służby | |
Lata służby | do 1930 |
Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego |
Jednostki | Szpital Rejonowy w Bydgoszczy |
Stanowiska | komendant szpitala rejonowego |
Główne wojny i bitwy | wojna rosyjsko-japońska |
Późniejsza praca | Junackie Hufce Pracy |
August Biskupski (ur. 28 sierpnia 1878 w Żytynku, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – doktor nauk medycznych, pułkownik lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
August Biskupski urodził się 28 sierpnia 1878 w Żytynku, na terytorium ówczesnej guberni wołyńskiej, w rodzinie Wiktora i Marii ze Sławoszewskich. W 1899 uzyskał dyplom lekarski. Uczestnik wojny rosyjsko-japońskiej, I wojny światowej i wojny z bolszewikami. Służył kolejno w: Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie (1919), Szpitalu Okręgowym w Grodnie na stanowisku starszego ordynatora, Szpitalu Okręgowym w Grudziądzu[1], Szpitalu Rejonowym w Bydgoszczy na stanowisku komendanta (1921)[2], Szpitalu Okręgowym Nr I w Warszawie na stanowisku zastępcy komendanta (1925). 6 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, „w korpusie lekarskim, w grupie byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej”. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 26. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. 1 grudnia 1924 został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 1. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy[3]. Pełniąc służbę w Bydgoszczy pozostawał na ewidencji 8 batalionu sanitarnego, a po przeniesieniu do Warszawy - 1 batalionu sanitarnego[4]. Z dniem 31 stycznia 1930 został przeniesiony ze Szkoły Podchorążych Sanitarnych w stan spoczynku[5].
W 1936 mieszkał w Warszawie przy ulicy Okrężnej 58 i praktykował, jako lekarz specjalista chirurg Obwodu Leczniczego Nr 3[6]. Ostatnio pracował w Ministerstwie Spraw Wojskowych, jako lekarz Junackich Hufców Pracy. Był żonaty, miał syna Augusta.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do niewoli radzieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany[7], gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[8].
Zobacz wiadomość w serwisie Wikinews pt. 2007-11-09: Pierwszy dzień uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” |
Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady[9][10]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów"[11][12].
Zobacz też
- awanse generalskie oficerów II Rzeczypospolitej Polskiej z 2007
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
Przypisy
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 423, 558. Pełniąc służbę w Szpitalu Okręgowym w Grudziądzu pozostawał na ewidencji Kompanii Zapasowej Sanitarnej Nr I.
- ↑ Rocznik oficerski 1923, s. 1168, 1186, 1198.
- ↑ Rocznik oficerski 1924, s. 1003, 1017, 1079.
- ↑ Rocznik oficerski 1928, s. 709, 724.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 20 z 23 grudnia 1929 r., s. 411.
- ↑ Stanisław Konopka, Rocznik Lekarski ..., s. 1207, 1243.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 38.
- ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 1 [dostęp 2024-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-01-09].
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
Bibliografia
- Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
- Rocznik oficerski rezerw 1934.
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Stanisław Konopka, Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1936 rok, Biuro Propagandy Polskiej Medycyny przy Naczelnej Izbie Lekarskiej, Warszawa 1936.