|
Pełne imię i nazwisko | Awraham Grant |
Data i miejsce urodzenia | 6 lutego 1955 Petach Tikwa |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | | Hapoel Petach Tikwa | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 1972–1986 | Hapoel Petach Tikwa U19 | 1986–1991 | Hapoel Petach Tikwa | 1991–1995 | Maccabi Tel Awiw | 1995–1996 | Hapoel Hajfa | 1996–2000 | Maccabi Tel Awiw | 2000–2002 | Maccabi Hajfa | 2002–2006 | Izrael | 2007–2008 | Chelsea | 2009–2010 | Portsmouth FC | 2010–2011 | West Ham United | 2012–2014 | FK Partizan | 2014–2017 | Ghana | 2018 | NorthEast United FC | 2022– | Zambia | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Awram Grant, właśc. Awraham Grant[a] (hebr. אברהם גרנט, ur. 6 maja 1955 w Petach Tikwie) – izraelski trener piłkarski, posiadający także polskie obywatelstwo[1].
Życiorys
Zna kilka języków obcych, jest żonaty z aktorką Cufit, osobowością izraelskiej telewizji. Jego przodkowie pochodzą z Mławy. Znany z niekonwencjonalnych metod motywowania zawodników prowadził kadrę Izraela w eliminacjach do mistrzostw świata 2006. Izrael wprawdzie nie awansował, ale nie przegrał meczu oraz dwa razy zremisował z Francją, późniejszym wicemistrzem świata. Grant miał przeciwników w łonie reprezentacji m.in. Ejala Berkowica, byłego gracza West Ham United i Manchester City. Po mistrzostwach świata 2006 objął stanowisko dyrektora sportowego Portsmouth F.C., którego właścicielem jest Alexandre Gaydamak, obywatel Izraela. 26 czerwca 2007 r. objął posadę dyrektora sportowego Chelsea F.C., a 20 września 2007 r. został jej menadżerem, jednak ze względu na fakt, iż nie posiada licencji UEFA Pro Licence do protokołu meczowego wpisywany był Steven Clark, były asystent Joségo Mourinho. Z ekipą The Blues osiągnął finał Ligi Mistrzów przegrany po rzutach karnych z późniejszymi mistrzami klubowymi Manchesterem United, Wicemistrzostwo Anglii, dotarł także do finału Carling Cup gdzie przegrał po dogrywce z Tottenhamem. Z dniem 24 maja 2008 został zwolniony z posady pierwszego trenera Chelsea. Jego stanowisko zajął Luiz Felipe Scolari, brazylijski trener, który był wcześniej selekcjonerem reprezentacji Portugalii.
26 listopada 2009 roku został trenerem Portsmouth[2], z którym dotarł do finału Pucharu Anglii. W lidze jednak nie wiodło się najlepiej między innymi z powodu problemów finansowych klubu. Portsmouth zajęło ostatnie miejsce w lidze i spadło do Football League Championship, co spowodowało odejście Granta.
3 czerwca 2010 roku został trenerem West Hamu United, z którym związał się 4-letnim kontraktem[3]. 15 maja 2011 roku został zwolniony z funkcji trenera po porażce z Wigan Athletic i spadku klubu do drugiej ligi.
13 czerwca 2016 roku w Ambasadzie Polski w Londynie otrzymał polskie obywatelstwo.
Uwagi
- ↑ Do lat 80. XX wieku używał formy Granat (źródło). W polskim paszporcie imię zapisano w formie Abraham (źródło).
Przypisy
- ↑ Grant odebrał Polski paszport
- ↑ Portsmouth appoint Avram Grant as new manager. BBC Sport, 26 listopada 2009. [dostęp 2009-11-28]. (ang.).
- ↑ Avram Grant confirmed as West Ham United manager. BBC Sport, 2010-06-03. [dostęp 2010-06-04]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Awram Grant w bazie Soccerbase (ang.)
- Schwartz (1946–47)
- Taurentauer (1950–52)
- Schlefenberg (1952–54)
- Fuchs (1954–56)
- Kisch (1956–57)
- Koch (1957–59)
- Farkash (1959–61)
- Forbes (1961–62)
- Kisch (1962)
- Schlefenberg (1962–63)
- Spasov (1963–65)
- Halibner (1965)
- Menchel (1965–69)
- Smeilowicz (1969–70)
- Hardy (1970–72)
- Menchel (1972–74)
- Weinberg (1974–75)
- Shinar (1975–77)
- Sasson (1977)
- Fuchs (1977)
- Hardy (1977–78)
- Kulik (1978–79)
- Spiegler (1979)
- Hardy (1979–82)
- Mansell (1982–83)
- Szarf (1983–87)
- Kasztan (1987–88)
- Levkovic (1988–90)
- Szarf (1990–92)
- Spiegel (1993–98)
- Brailovsky (1998)
- Uhrin (1998–99)
- Kohen (1999–2000)
- R. Lewi (2000)
- Grant (2000–02)
- Szum (2002–03)
- R. Lewi (2003–08)
- E. Lewi (2008–12)
- Atar (2012)
- Benado (2012–14)
- Stanojević (2014)
- Balbul (2015–15)
- R. Lewi (2015–16)
- Meulensteen (2016–17)
- Luzon (2017)
- Maas (2017–18)
- Rutten (2018)
- Guttman (2018)
- Balbul (2018-20)
- Bakhar (2020-23)
- Dego (od 2023)
|
- Brettell (1898–1901)
- Blyth (1901–04)
- Bonney (1904–08)
- Brown (1911–20)
- McCartney (1920–27)
- Tinn (1927–47)
- Jackson (1947–52)
- Lever (1952–58)
- Cox (1958–61)
- G. Smith (1961–70)
- Tindall (1970–73)
- Mortimore (1973–74)
- St John (1974–77)
- Dickinson (1977–79)
- Burrows (1979–82)
- Campbell (1982–84)
- Ball (1984–89)
- Gregory (1989–90)
- Burrows (1990–91)
- Barton[A] (1991)
- J. Smith (1991–95)
- Fenwick (1995–98)
- Waldon[A] (1998)
- Ball (1998–99)
- McNab[A] (1999–00)
- Pulis (2000)
- Claridge (2000–01)
- Rix (2001–02)
- Redknapp (2002–04)
- Zajec (2004–05)
- Perrin (2005)
- Jordan[A] (2005)
- Redknapp (2005–08)
- Adams & Jordan[A] (2008)
- Adams (2008–09)
- Hart (2009)
- Groves & Woan[A] (2009)
- Grant (2009–10)
- Cotterill (2010–11)
- Whittingham & Gray[A] (2011)
- Appleton (2011–12)
- Whittingham (2012–13)
- Awford[A] (2013)
- Barker (2013–14)
- Awford (2014–15)
- Waddock[A] (2015)
- Cook (2015–17)
- Jackett (2017-21)
- Cowley (2021-23)
- Bassey [A] (2023)
- Mousinho (od 2023)
|
- ↑ a b c d trener tymczasowy
- VIAF: 682145601968501320992
- PLWABN: 9810697103405606
- WorldCat: viaf-682145601968501320992