Bęben obręczowy
| Ten artykuł od 2022-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Bęben obręczowy – ogólna nazwa rodziny membranofonów charakteryzujących się średnicą naciągu nieproporcjonalną do głębokości ramy, nadającej mu wielce zróżnicowane brzmienie w zależności od miejsca uderzenia; zwykle o pojedynczej membranie, która może być przymocowana do korpusu obręczą ze śrubami (np. brazylijskie Pandeiro), przyklejona do ramy (większość bębnów obręczowych ze środkowego wschodu i płn. Afryki, znanymi tam ogólnie jako riq, daf, dof lub tar), przymocowane do obręczy za pomocą nitów (np. irlandzki bodhran) lub też naciągnięte paskiem skórzanym czy sznurem, jak w bębnach obręczowych Indian Ameryki Płn.
Jednym z najpopularniejszych rodzajów bębnów obręczowych jest tamburyn. Membrany tradycyjnie wykonuje się ze skór zwierzęcych, obecnie wykonywane są również z tworzyw sztucznych. Historia bębnów obręczowych sięga czasów przedbiblijnych i związana jest z większością kultur świata na obydwu półkulach.
Rodzaje bębnów obręczowych
- Bęben obręczowy z cekinami (Polska)
- Bendir (Płn. Afryka)
- Bodhrán (Irlandia)
- Tar (bęben)
- Tamburyn
- Mazhar (Egipt)
- Daf (Środkowy Wschód)
- Dayereh (Iran, Azja Centralna, Bałkany)
- Pandeiro (Brazylia)
- Kanjira (Płd. Indie)
- Tamborim (Brazylia)
- Riq (Egipt)
Linki zewnętrzne
- Bębny obręczowe z polskich kolekcji muzealnych - instrumenty.edu.pl
- GND: 4176887-5
- Britannica: art/frame-drum
- Universalis: tambours-sur-cadre