Babka długoogonowa : Występowanie, Cechy morfologiczne, Odżywianie, Rozród Wikipedia, wolna encyklopedia

Babka długoogonowa

Knipowitschia longecaudata^[1]

(Kessler, 1877)

Systematyka

Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

okoniokształtne

Podrząd

babkowce

Rodzina

babkowate

Rodzaj

Knipowitschia

Gatunek

babka długoogonowa

Synonimy

Gobius longecaudatus Kessler, 1877
Knipowitschia georghievi Pinchuk, 1978
Knipowitschia longicaudata (Kessler, 1877)
Pomatoschistus knipowitschi Beling, 1927
Pomatoschistus longecaudatus (Kessler, 1877)
Pomatoschistus longicaudata (Kessler, 1877)

Kategoria zagrożenia (CKGZ)^[2]

najmniejszej troski

Systematyka w Wikispecies

Babka długoogonowa^[3] (Knipowitschia longecaudata) – gatunek ryby z rodzaju babkowatych (Gobiidae).

Występowanie

Morze Czarne, Morze Azowskie i Morze Kaspijskie.

Występuje w wodach słonawych, na płyciznach, na piasku lub wśród wodorostów. Preferuje wody o temp. od 4 do 20 °C.

Cechy morfologiczne

Osiąga 5 cm długości. W płetwach grzbietowych 6–8 twardych i 7–9 miękkich promieni, w płetwie odbytowej 1 twardy i 8–9 miękkich promieni.

Odżywianie

Żywi się niewielkimi dennymi bezkręgowcami.

Rozród

Trze się po pierwszej zimie od III do VII. Samice mogą brać udział w tarle kilka razy w roku. Ziarna ikry mają wymiary 3,0–3,8 mm. Samiec strzeże ikry w jamkach pod kamieniami, roślinnością bądź muszlami mięczaków. Żyje do 2 lat.

Przypisy

↑ Knipowitschia longecaudata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Knipowitschia longecaudata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ FritzF. Terofal FritzF., ClausC. Militz ClausC., Ryby słodkowodne, HenrykH. Garbarczyk (tłum.), EligiuszE. Nowakowski (tłum.), JacekJ. Wagner (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1997, ISBN 83-7129-441-7, OCLC 830128659 .