Birgitta Trotzig
Birgitta Trotzig (1960) | |||
Imię i nazwisko | Elsa Maartman | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 11 września 1929 | ||
Data i miejsce śmierci | 14 maja 2011 | ||
Język | |||
Dziedzina sztuki | powieść, eseistyka, poezja | ||
Nagrody | |||
Nagroda Doblouga | |||
| |||
|
Birgitta Trotzig (ur. 11 września 1929 w Göteborgu, zm. 14 maja 2011 w Lund) – szwedzka powieściopisarka, eseistka i poetka, członkini Akademii Szwedzkiej w latach 1993-2011[1][2].
Życiorys
Wychowała się jako jedyne dziecko Oskara Kjelléna i Astri z domu Rodhe[3][4]. Wraz z rodziną przeniosła się do Kristianstad w południowo-wschodniej części kraju[5]. W 1948 roku ukończyła szkołę średnią[1] i w 1949 wróciła do miasta urodzenia studiować literaturę i sztukę na Uniwersytecie w Göteborgu[5]. W tym samym roku poślubiła artystę Ulfa Trotziga[3]. Studia rzuciła by napisać swoją pierwszą powieść; w 1955 przyjęła katolicyzm[5].
W latach 1955-1969 mieszkała w Paryżu, następnie z mężem i trójką dzieci przeniosła się do Lund[5]. Debiutowała w 1951 roku książką Ur de älskandes liv (Od życia tamtego kto kocha) o kilku młodych samotnych artystkach. W 1957 ukazała się jedna z jej największych powieści, De utsatta (Odsłonięty), której akcja toczy się w XVII-wiecznej Skanii, a jej bohaterem jest prymitywny wiejski ksiądz. W swoich powieściach moralistycznych tworzonych w duchu katolicyzmu Trotzig przedstawiała ludzkie dylematy, traktowała o ludzkim cierpieniu, zdradzie, poczuciu winy, ubóstwie, samotnych matkach i poniżeniu. Choć postrzegała te tematy z chrześcijańskiej perspektywy, jej opis sytuacji człowieka na świecie i pesymizm dotyczący natury Boga był bardziej w stylu francuskiego egzystencjalizmu niż myśli chrześcijańskiej. W 1961 opublikowała powieść En berättelse från kusten (Między niebem a morzem; wyd. pol. 1971), w 1966 Barbarę (wyd. pol. 1976), a w 1972 Sjukdomen[6]. Jest również autorką opowiadań Levande och döda (Żywi i martwi) z 1964 i Kejsarents tid: Sagor (W epoce cesarza) z 1975, ukazujących etyczno-religijne uwikłania ludzi.
Oprócz przeszło dwudziestu powieści[2] oraz poezji pisała artykuły o sztuce, literaturze i polityce: wydane m.in. w antologiach Utkast och förslag (1962) oraz Jaget och världen (1977)[7].
Uhonorowana licznymi nagrodami, m.in. Nagrodą Doblouga z 1970 roku[8], nagrodę im. Selmy Lagerlöf w 1984 roku oraz Övralidspriset w 1997 roku[1]. Zmarła po długiej chorobie[2].
Przypisy
- ↑ a b c Chair no. 6 - Birgitta Trotzig [online], Svenska Akademien, 18 sierpnia 2010 [dostęp 2018-05-25] [zarchiwizowane z adresu 2010-08-18] .
- ↑ a b c Remembering writer Birgitta Trotzig - Radio Sweden [online], Sveriges Radio, 15 maja 2011 [dostęp 2018-05-25] (ang.).
- ↑ a b Vem är det : Svensk biografisk handbok / 1993 [online], runeberg.org, 1993, s. 1115 [dostęp 2018-05-25] (szw.).
- ↑ Pracownia MultimedialnaP.M. Profocus Pracownia MultimedialnaP.M., InMemoriam.com - Birgitta Trotzig [online], birgittatrotzig.inmemoriam.org [dostęp 2018-05-25] (pol.).
- ↑ a b c d Birgitta Trotzig (born 1929), [w:] HelenaH. Forsas-Scott HelenaH., Swedish Women’s Writing 1850-1995, A&C Black, 1 grudnia 2000, ISBN 978-1-84714-197-2 [dostęp 2018-05-25] (ang.).
- ↑ Passionshistorien utspelar sig även i Skåne – Birgitta Trotzigs Sjukdomen [online], blendad.nu, 15 grudnia 2013 [dostęp 2018-05-25] (szw.).
- ↑ Trotzig, Birgitta - Nordic Women’s Literature, „Nordic Women’s Literature” [dostęp 2018-05-25] (ang.).
- ↑ Doblougprisen [online], Store norske leksikon, 1 czerwca 2017 [dostęp 2018-05-25] (norw.).
Bibliografia
- Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 1, Warszawa 1998.
- Birgitta Trotzig, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).
- Biografia i informacje (szwedz.)
- p
- d
- e
- Fotel #1 – Anna Williams (od 2019)
- Fotel #2 – Nina Burton (od 1994)
- Fotel #3 – Jonas Ellerström (od 2017)
- Fotel #4 – Kerstin Ekman (od 1993)
- Fotel #5 – Gunnar Harding (od 1993)
- Fotel #6 – Sara Stridsberg (od 2021)
- Fotel #7 – Niklas Rådström (od 1995)
- Fotel #8 – Madeleine Gustafsson (od 1999)
- Fotel #9 – Johan Svedjedal (od 1995)
Fotel #1 |
|
---|---|
Fotel #2 |
|
Fotel #3 |
|
Fotel #4 |
|
Fotel #5 |
|
Fotel #6 |
|
Fotel #7 |
|
Fotel #8 |
|
Fotel #9 |
|
Przyznawane corocznie | |
---|---|
Przyznawane nieregularnie | |
Nieprzyznawane |
- PWN: 3989346
- Britannica: biography/Birgitta-Trotzig
- Universalis: birgitta-trotzig
- NE.se: birgitta-trotzig
- SNL: Birgitta_Trotzig
- VLE: astri-birgitta-trotzig
- Catalana: 0067752
- DSDE: Birgitta_Trotzig
- Hrvatska enciklopedija: 62481