Budynek Landratury Poznań-Zachód
nr rej. A-289 z 21.10.1986[1] | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Poznań | ||
Adres | ul. Mickiewicza 31 | ||
Architekt | G. Seidel | ||
Ukończenie budowy | 1908 | ||
Położenie na mapie Poznania | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |||
52°24′33,58″N 16°54′36,13″E/52,409328 16,910036 | |||
|
Budynek Landratury Poznań-Zachód – zabytkowy budynek zlokalizowany w Poznaniu, na Jeżycach, w obrębie zespołu rezydencjonalnego, przy ul. Mickiewicza 31.
Obiekt powstał z uwagi na podzielenie powiatu poznańskiego na dwie części (Wschód i Zachód), co wywołane było intensywnym rozwojem aglomeracji miejskiej w początkach XX wieku. Projektantem był G. Seidel. Budynek ukończono w 1908. Nawiązuje do architektury baroku, ale posiada także detal secesyjny. Dostosowano go do rezydencjonalnego otoczenia, w jakim powstał. Od 1923 użytkowany był przez Izbę Przemysłowo-Handlową, a po II wojnie światowej oddano go na potrzeby służby zdrowia. Stan ten utrzymuje się do dziś.
Uzupełnieniem budynku głównego były stajnie i wozownia na zapleczu oraz niewielki ogródek od frontu. Według Marcina Libickiego obiekt bardziej nawiązuje do polskiej architektury tego okresu niż cięższych stylowo dokonań niemieckich[2].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 198, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .