Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej w Petersburgu (Wyspa Wasylewska)

Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej

Успенская церковь

781410045170016
7810164008

cerkiew monasterska

Widok ogólny

Państwo

Rosja

Miasto wydzielone

Petersburg

Miejscowość

Petersburg

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

stauropigia

Wezwanie

Zaśnięcia Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

16/28 sierpnia

Historia

Data rozpoczęcia budowy	1894
Data zakończenia budowy	1900
Data poświęcenia	1900

Data zamknięcia	1934
Aktualne przeznaczenie	czynna świątynia prawosławna

Data reaktywacji	1993

Dane świątyni

Architekt	Wasilij Kosjakow
Świątynia • materiał bud.	• cegła
Kopuła • liczba kopuł	8
Liczba ikonostasów	3
Ołtarz • liczba ołtarzy	3

Położenie na mapie Petersburga

Mapa konturowa Petersburga, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej”

Położenie na mapie Rosji

59°56′00″N 30°16′32″E/59,933333 30,275556

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej – prawosławna cerkiew w Petersburgu, na Nabrzeżu Lejtnanta Szmidta – południowym brzegu Wyspy Wasylewskiej, placówka filialna Pustelni Optyńskiej.

Historia

Od XVIII w. na miejscu zajmowanym obecnie przez cerkiew znajdowały się świątynie prowadzone przez mnichów: najpierw z ławry Troicko-Siergijewskiej, następnie z domu biskupiego w Pskowie, zaś od 1875 – z ławry Peczerskiej. Na rozbudowę obiektów monasterskiej placówki filialnej mnisi z ławry Peczerskiej zdecydowali się w 1894. Prace przy wznoszeniu nowej, obszerniejszej cerkwi trwały sześć lat. Autorem jej projektu był Wasilij Kosjakow, który zaprojektował budynek w stylu neobizantyjskim. On też nadzorował przebieg prac budowlanych^[1].

Placówka ławry Peczerskiej działała do 1932. W 1930 część żyjących na jej terenie mnichów została skazana na kary łagrów, zaś w 1932 ostatnich duchownych władze radzieckie zesłały do Kazachstanu. Nabożeństwa w cerkwi trwały do końca 1933, gdy aresztowani zostali 43 najaktywniejsi członkowie miejscowej parafii. W 1934 świątynia została oficjalnie zamknięta i zaadaptowana na magazyn^[1]. W 1956 rozpoczęto prace nad urządzeniem w świątyni krytego lodowiska, które otwarto pięć lat później. Użytkowany w celach sportowych budynek stopniowo niszczał^[1].

W 1991 Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał obiekt. Swoją placówkę filialną zorganizowała w zniszczonej cerkwi Pustelnia Optyńska. Nabożeństwa przy południowym ołtarzu świątyni odbywały się od 1993, zaś w 2013 patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl dokonał powtórnego poświęcenia odnowionych ołtarzy: głównego oraz północnego. Przy świątyni działa instytut religioznawstwa i sztuki cerkiewnej, prowadzący kursy ikonopisania, wyszywania szat cerkiewnych, teologii prawosławnej i śpiewu cerkiewnego. Czynne jest również prawosławne gimnazjum im. Ambrożego z Optiny. Mnisi zajmują się również działalnością dobroczynną, niosąc pomoc ubogim, rodzinom wielodzietnym i rozbitym, niepełnosprawnym, bezdomnym^[1].