Chalicotherium
Chalicotherium | |||
Kaup, 1833[1] | |||
Okres istnienia: miocen–pliocen PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 23.03/2.58 23.03/2.58 | |||
Rekonstrukcja Chalicotherium | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Nadgromada | żuchwowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | Chalicotherium | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Lophiodon goldfussi Kaup, 1833 | |||
| |||
|
Chalicotherium – rodzaj prehistorycznych ssaków, żyjących w miocenie i pliocenie na terenie Eurazji (gatunki znajdowano we Francji, jak i nepalskich wzniesieniach Siwalik) i Ameryki Północnej[2][3]. Zaliczane do nieparzystokopytnych[4] zwierzę roślinożerne miało swoje przednie kończyny uzbrojone w potężne pazury ułatwiające mu – jak grabiami – obrywanie z drzew liści i gałązek oraz służące za narzędzie odstraszania napastników i do obrony. Podobne zęby do Chalicotherium miały inne wymarłe ssaki, jak przykładowo Meniscotherium; Henry Fairfield Osborn w jednym ze swoich listów do redakcji gazety Science sugeruje, że Chalicotheriidae mogły wyewoluować od Meniscotheriidae[2], chociaż później (1893) wnioskuje pochodzenie tego ssaka od prakopytnych, będąc pod względem morfologii podobne do tego pierwszego i prymitywnych parzystokopytnych[3]. C. magnum z Francji był wyższy od niedźwiedzia grizzly, jego czaszka mierzyła 19 cali[3]. Kończyny przednie były prawie dwukrotnie dłuższe od tylnych [3]. Rodzaj cechuje się szerokimi górnymi trzonowcami[5]. Pazury zmuszały Chalicotherium do podpierania się kłykciami palców podczas chodzenia, tak jak to robią współczesne goryle. Obecność skamieniałości Chalicotherium w Kotlinie Cajdamskiej sugeruje, że za czasów życia zwierzęcia w jego habitacie występowały tereny zalesione i słodkowodne cieki wodne[6], chociaż badania izotopowe sugerują, że stworzenia te mogły się przemieszczać na otwartych terenach w poszukiwaniu wody[5].
Chalicotherium: gr. χαλις khalis, χαλικος khalikos „kamyk, żwir”; θηριον thērion „dzike zwierzę”, od θηρ thēr, θηρος thēros „zwierzę”[7].
Przypisy
- ↑ J.J. Kaup: Description d’ossements fossiles des Mammifères inconnus jusqu’à présent, qui se trouvent au Muséum Grand-Ducal de Darmstadt; avec figures lithographiées. Cz. 2. Darmstadt: J. G. Heyer, 1833, s. 4. (fr.).
- ↑ a b Henry F.H.F. Osborn Henry F.H.F., LETTERS TO THE EDITOR. The Ancestry of Chalicotherium, „Science”, 484, 19, 1892, s. 276, DOI: 10.1126/science.ns-19.484.276.a [dostęp 2024-07-05] (ang.).
- ↑ a b c d Henry FairfieldH.F. Osborn Henry FairfieldH.F., The Ancylopoda, Chalicotherium and Artionyx, „The American Naturalist”, 1893 [dostęp 2024-07-05] (ang.).
- ↑ Perissodactyls Genera, [w:] Angellis [online] [dostęp 2024-07-05] (ang.).
- ↑ a b ChitCh. Sein ChitCh., TinT. Thein TinT., A New Record of Chalicotherium from the Irrawaddy Formation in Migyaungye Area, Magway Region, „Universities Research Journal”, 5, 6, 2014, s. 207-218 [dostęp 2024-07-05] (ang.).
- ↑ XiaomingX. Wang XiaomingX., BanyueB. Wang BanyueB., New material of Chalicotherium from the Tsaidam Basin in the northern Qinghai-Tibetan Plateau, China, „Paläontologische Zeitschrift”, 75, 2016, s. 219–226, DOI: 10.1007/BF02988015 [dostęp 2024-07-05] (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 178, 1904. (ang.).
- Britannica: animal/Chalicotherium
- Catalana: 0120842
- EoL: 4525703
- GBIF: 4830306
- identyfikator taksonu Fossilworks: 43079