Charles Panzéra
 | |
| Imię i nazwisko | Charles Auguste Louis Panzéra |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 16 lutego 1896 |
| Pochodzenie | szwajcarskie |
| Data i miejsce śmierci | 6 czerwca 1976 |
| Typ głosu | baryton |
| Gatunki | |
| Zawód | śpiewak, pedagog |
Charles Auguste Louis Panzéra (ur. 16 lutego 1896 w Genewie, zm. 6 czerwca 1976 w Paryżu[1][2]) – francuski śpiewak operowy (baryton) i pedagog muzyczny pochodzenia szwajcarskiego.
Życiorys
Ukończył studia w Konserwatorium Paryskim[1][2]. Na scenie zadebiutował w 1919 roku w paryskiej Opéra-Comique jako Albert w Wertherze Masseneta[1][2]. Zasłynął jako odtwórca głównej roli w Peleasie i Melisandzie Debussy’ego[1]. Uczestniczył w prawykonaniach oper Alfreda Bruneau Le roi Candaule (1920), Georges’a Hüe Dans l’ombre de la cathédrale (1921) i Arthura Honeggera Amphion (1931)[1]. Występował też jako artysta estradowy z repertuarem pieśniarskim, był pierwszym wykonawcą zadedykowanego mu cyklu L’horizon chimérique Gabriela Faurégo[1]. Koncertował w Europie i Stanach Zjednoczonych[1][2]. Na fortepianie często akompaniowała mu żona, Madeleine Panzéra-Baillot[1]. Od 1951 do 1966 roku wykładał w Konserwatorium Paryskim[1].
Opublikował prace L’Art de chanter (Paryż 1945), L’Amour de chanter (Paryż 1957), L’Art vocal: 30 leçons de chant (Paryż 1959) i Votre voix: Directives génerales (Paryż 1967)[1][2].
