Chlorek berylu
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | BeCl2 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 79,92 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | biały, żółtawy lub żółtozielonkawy krystaliczny proszek | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 7787-47-5 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 24588 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Chlorek berylu, BeCl2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól kwasu chlorowodorowego i berylu.
Chlorek berylu otrzymuje się m.in. w reakcji berylu z chlorem lub chlorowodorem, lub przez ogrzewanie tlenku berylu z chlorem i węglem lub ze związkami chlorującymi (CCl4, PCl3, PCl5 itp.). Można oczyścić go przez sublimację[1].
Chlorek berylu tworzy silnie higroskopijne kryształy. Bezwodny chlorek berylu dobrze rozpuszcza się w rozpuszczalnikach nukleofilowych, np. alkoholu i eterze. Łatwo również tworzy z takimi rozpuszczalnikami związki addycyjne zawierające najczęściej dwie cząsteczki organiczne. Wodne roztwory chlorku berylu mają odczyn silnie kwasowy. W stanie stopionym słabo przewodzi prąd elektryczny (σ = 0,0032 Ω−1cm−1). Jest związkiem o deficycie elektronów, stosowany jest jako katalizator (kwas Lewisa), łagodniejszy od AlCl3.
W stanie stałym tworzy łańcuchy zbudowane z czworościanów [BeCl4], w których beryl ma liczbę koordynacyjną 4. W fazie gazowej tworzy liniowe monomery oraz dimery zawierające dwa mostkowe atomy chloru (l.k. berylu 3).
Pod wpływem wody łatwo hydrolizuje z wytworzeniem kompleksu [Be(H2O)4]Cl2, w którym cząsteczki wody są bardzo silnie związane.
Przypisy
- ↑ a b c d e Beryllium chloride (nr 201197) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2012-01-26]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b Chlorek berylu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).
- ↑ Chlorek berylu (nr 201197) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2012-01-26]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
Bibliografia
- Philip John Durrant, Bryl Durrant: Zarys współczesnej chemii nieorganicznej. Warszawa: PWN, 1965, s. 479–481.
Linki zewnętrzne
- Chlorek berylu, międzynarodowa karta bezpieczeństwa chemicznego, Międzynarodowa Organizacja Pracy (pol. • ang.).
- p
- d
- e
1. Litowców | |
---|---|
2. Berylowców |
|
3. Skandowców |
|
4. Tytanowców |
|
5. Wanadowców |
|
6. Chromowców |
|
7. Manganowców |
|
8. Żelazowców |
|
9. Kobaltowców |
|
10. Niklowców |
|
11. Miedziowców |
|
12. Cynkowców |
|
13. Borowców |
|
14. Węglowców |
|
15. Azotowców |
|
16. Tlenowców |
|
17. Fluorowców |
|