Ciało archimedesowe

Wizualizacja warunku Archimedesa

Ciało archimedesoweciało uporządkowane ( K , + , , 0 , 1 , < ) {\displaystyle (\mathbb {K} ,+,\cdot ,0,1,<)} spełniające aksjomat Archimedesa, tzn. warunek:

a , b K n N   0 < a < b n a > b {\displaystyle \forall _{a,b\in \mathbb {K} }\exists _{n\in \mathbb {N} }\ 0<a<b\Rightarrow na>b} [1].

Warunek Archimedesa można wyrazić także na inne równoważne sposoby, takie jak:

  • a K n N   n > a {\displaystyle \forall _{a\in \mathbb {K} }\exists _{n\in \mathbb {N} }\ n>a} [1];
  • lim n 1 n = 0 {\displaystyle \lim _{n\to \infty }{\frac {1}{n}}=0} [1];
  • lim n n = {\displaystyle \lim _{n\to \infty }n=\infty } [1];
  • Dowolny przekrój Dedekinda ( A , B ) {\displaystyle (A,B)} zbioru uporządkowanego ( K , < ) {\displaystyle (\mathbb {K} ,<)} spełnia warunek: n N a A b B   b a < 1 n {\displaystyle \forall _{n\in \mathbb {N} }\exists _{a\in A}\exists _{b\in B}\ b-a<{\frac {1}{n}}} [1];
  • Zbiór ułamków ciała K {\displaystyle \mathbb {K} } jest gęsty w K {\displaystyle \mathbb {K} } [1].

Przykłady ciał archimedesowych

Ciałem archimedesowym jest np. ciało liczb rzeczywistych[2]. Co więcej – jest to największe ciało archimedesowe, tzn. każde ciało archimedesowe jest izomorficzne z pewnym podciałem ciała liczb rzeczywistych[3]. Zatem każde rozszerzenie ciała liczb rzeczywistych musi być niearchimedesowe; istnieją jednak również niearchimedesowe ciała nie będące rozszerzeniami ciała liczb rzeczywistych[3].

Przykłady ciał niearchimedesowych

Ciałem niearchimedesowym jest np. ciało liczb hiperrzeczywistych[2][4][5][6][7]. Istnieją takie liczby hiperrzeczywiste a b , {\displaystyle a\preccurlyeq b,} że nie istnieje taka liczba naturalna n , {\displaystyle n,} że n a b {\displaystyle na\succcurlyeq b} [2].

Dowód niearchimedesowości ciała liczb hiperrzeczyywistych

Można poczynić najpierw obserwację, że { n N : 0 < 1 / n } = N U , {\displaystyle \{n\in \mathbb {N} :0<1/n\}=\mathbb {N} \in {\mathcal {U}},} co oznacza, że 0 [ ( 1 / n ) ] {\displaystyle 0^{*}\prec [(1/n)]} [6]. Lecz ponieważ ciało liczb rzeczywistych jest archimedesowe, to r R + n 0 N n > n 0   1 / n < r , {\displaystyle \forall _{r\in \mathbb {R} _{+}}\exists _{n_{0}\in \mathbb {N} }\forall _{n>n_{0}}\ 1/n<r,} skąd wynika, że E := { n 0 + i } i = 1 { n N : 1 / n < r } {\displaystyle E:=\{n_{0}+i\}_{i=1}^{\infty }\subset \{n\in \mathbb {N} :1/n<r\}} [6]. Zbiór E {\displaystyle E} należy do ultrafiltru U , {\displaystyle {\mathcal {U}},} zatem { n N : 1 / n < r } U {\displaystyle \{n\in \mathbb {N} :1/n<r\}\in {\mathcal {U}}} [6]. Zatem r R +   0 [ ( 1 / n ) ] r , {\displaystyle \forall _{r\in \mathbb {R} _{+}}\ 0^{*}\prec [(1/n)]\prec r^{*},} co znaczy, że ciało to nie spełnia aksjomatu Archimedesa[6]. {\displaystyle \square }

Jednak ciało liczb hiperrzeczywistych spełnia zmodyfikowaną wersję aksjomatu Archimedesa, tzn. gdy dopuści się by wartość n {\displaystyle n} przebiegała zbiór liczb hipernaturalnych N , {\displaystyle \mathbb {N} ^{*},} to spełniony jest warunek:

a R n N   a n {\displaystyle \forall _{a\in \mathbb {R} ^{*}}\exists _{n\in \mathbb {N} ^{*}}\ a\prec n} [7][6][2].

Przypisy

  1. a b c d e f Piotr Błaszczyk, O ciałach uporządkowanych, Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Didacticam Mathematicae Pertinentia, ISSN 2080-9751, s. 22.
  2. a b c d Piotr Błaszczyk, O ciałach uporządkowanych, Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Didacticam Mathematicae Pertinentia, ISSN 2080-9751, s. 23.
  3. a b Piotr Błaszczyk, O ciałach uporządkowanych, Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Didacticam Mathematicae Pertinentia, ISSN 2080-9751, s. 24.
  4. Piotr Błaszczyk, O ciałach uporządkowanych, Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Didacticam Mathematicae Pertinentia, ISSN 2080-9751, s. 28.
  5. Piotr Błaszczyk, O ciałach uporządkowanych, Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Didacticam Mathematicae Pertinentia, ISSN 2080-9751, s. 29.
  6. a b c d e f Piotr Błaszczyk, Joanna Major, Calculus without the concept of limit, Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Mathematicae Pertinentia, 6, 2014, ISSN 2080-9751, s. 27–28.
  7. a b Piotr Błaszczyk, Analiza filozoficzna rozprawy Richarda Dedekinda Stetigkeit und irrationale Zahlen, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków 2007, ISBN 978-83-7271-446-6, s. 182.