Cimberis attelaboides
Cimberis attelaboides | |||
M.G.P. des Gozis, 1881 | |||
Cimberis attelaboides | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Rząd | chrząszcze | ||
Podrząd | |||
Nadrodzina | ryjkowce | ||
Rodzina | ryjoszowate | ||
Podrodzina | Cimberindinae | ||
Plemię | Cimberindini | ||
Rodzaj | Cimberis | ||
Gatunek | Cimberis attelaboides | ||
Synonimy | |||
| |||
| |||
|
Cimberis attelaboides – gatunek chrząszczy z nadrodziny ryjkowców i rodziny ryjoszowatych (Nemonychidae).
Opis
Chrząszcz o ciele długości od 3,7 do 4,2 mm, ubarwionym czarno z jasnobrunatnymi czułkami i odnóżami, oprócz ciemniejszych stóp. Ciało dość gęsto porastają żółte lub jasnoszare włoski, które na pokrywach ustawione są w pozycji półpodniesionej. Ryjek jest trochę krótszy od przedplecza, ma spłaszczony i rozszerzony wierzchołek, zredukowane bruzdy czułkowe, delikatne żeberko w części podstawowej[1]. Czułki są u obu płci osadzone blisko wierzchołka ryjka[2]. Dużą wargę górną separuje od ryjka poprzeczna bruzda. Głaszczki szczękowe mają człon nasadowy najkrótszy, dwa kolejne równej długości, a wierzchołkowy najdłuższy. Głowę cechują ponadto duże, obwarowane u dołu długimi włoskami oczy, wyraźnie wysklepiony rejon czoła i ciemienia oraz słabsze niż na pokrywach punktowanie skroni. Niemal tak długie jak szerokie przedplecze ma powierzchnię wyraźnie punktowaną i porośniętą skierowanymi w przód włoskami. Zarys wyraźnie widocznej tarczki jest prostokątny z zaokrąglonym tyłem. Wydłużone w obrysie pokrywy mają prawie równoległe boki[1], wąskie epipleury[2] oraz gęste i wyraźne punktowanie. U samca odnóża przedniej i środkowej pary mają zagięte i zaopatrzone w mały kolec na powierzchni wewnętrznej golenie. U samicy golenie tych par są proste, smuklejsze i pozbawione kolców. Odwłok ma trzeci i czwarty z widocznych sternitów (wentrytów) w przypadku samca równomiernie owłosione, a w przypadku samicy owłosione skąpo, z wyjątkiem pośrodkowej przepaski z żółtych włosków[1].
Biologia i występowanie
Owady dorosłe spotyka się na młodych pędach sosny zwyczajnej. Ukazują się od kwietnia i przeżywają zwykle do czerwca. Szczyt pojawu przypada na maj. W tym miesiącu samica składa jaja do męskich kwiatostanów sosny, na których to żeruje larwa. W pełni wyrośnięte larwy opuszczają w czerwcu kwiatostany i spadają na glebę, w której to odbywają przepoczwarczenie[1][3].
Jest to jedyny palearktyczny przedstawiciel rodzaju[2]. W Europie sięga na zachód do Hiszpanii[4], na północ daleko poza koło podbiegunowe[3], na wschód po europejską część Rosji[2], a na południe do Włoch, Rumunii[4] i Kaukazu[2]. W Polsce jeden z trzech przedstawicieli rodziny; rozsiedlony jest od Bałtyku po Tatry[3]. W Azji rozmieszczony jest od Gruzji i Uralu przez Syberię Zachodnią, Kazachstan, południe Syberii Środkowej i północ Mongolii po północnokoreański Hamgyŏng Południowy[2].
Przypisy
- ↑ a b c d Zdzisław Cmoluch: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 96-97 Rhinomaceridae, Attelabidae. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1979, s. 9-12.
- ↑ a b c d e f Andrei A. Legalov. Contribution to the knowledge of the family Nemonychidae (Coleoptera) with descriptions of new taxa. „Ukrainian Journal of Ecology”. 7 (2), s. 64 –87, 2017. DOI: 10.15421/2017_22.
- ↑ a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Ryjkowcowate prócz ryjkowców – Curculionioidea prócz Curculionidae.. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (18), 1992.
- ↑ a b Cimberis attelaboides (Fabricius, 1787). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-06-13].