Cinnyris
| Cinnyris[1] | |||
| Cuvier, 1816[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – nektarnik stalowy (C. asiaticus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | nektarniki | ||
| Rodzaj | Cinnyris | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Certhia splendida Shaw, 1811 = Certhia coccinigaster Latham, 1801 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Cinnyris – rodzaj ptaków z rodziny nektarników (Nectariniidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce, Azji i Australazji[6].
Morfologia
Długość ciała 9–19 cm; masa ciała 4–24 g (samce są z reguły nieco cięższe od samic)[7].
Systematyka
Etymologia
- Cinnyris: gr. κιννυρις kinnuris – mały ptak wspomniany przez Hezychiusza, wciąż nie zidentyfikowany[8].
- Aidemonia: gr. αιδημων aidēmōn, αιδημονος aidēmonos – skromny, poważny, wstydliwy, od αιδεομαι aideomai – być wstydliwym[9]. Gatunek typowy: Certhia cuprea Shaw, 1812.
- Notiocinnyris: gr. νοτιος notios – południowy, od νοτος notos – południe; rodzaj Cinnyris Cuvier, 1816[10]. Gatunek typowy: Certhia afra Linnaeus, 1766.
- Aethocinnyris: lapsus słowny nazwy Notiocinnyris Roberts, 1922 (por. gr. αηθης aēthēs – dziwny; rodzaj Cinnyris Cuvier, 1816)[11].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:
- Cinnyris chloropygius – nektarnik oliwkowobrzuchy
- Cinnyris minullus – nektarnik drobny
- Cinnyris neergaardi – nektarnik natalski
- Cinnyris manoensis – nektarnik buszowy
- Cinnyris afer – nektarnik krasnopierśny
- Cinnyris stuhlmanni – nektarnik górski
- Cinnyris whytei – nektarnik czerwonopierśny – takson wyodrębniony ostatnio z C. ludovicensis[13]
- Cinnyris ludovicensis – nektarnik wyżynny
- Cinnyris reichenowi – nektarnik złotoboczny
- Cinnyris chalybeus – nektarnik czerwonopręgi
- Cinnyris regius – nektarnik królewski
- Cinnyris mediocris – nektarnik dwuwstęgi
- Cinnyris usambaricus – nektarnik modrorzytny – takson wyodrębniony ostatnio z C. mediocris[14][15]
- Cinnyris fuelleborni – nektarnik lśniący – takson wyodrębniony ostatnio z C. mediocris[14][15]
- Cinnyris moreaui – nektarnik sawannowy
- Cinnyris loveridgei – nektarnik masajski
- Cinnyris rockefelleri – nektarnik zbroczony
- Cinnyris pulchellus – nektarnik piękny
- Cinnyris mariquensis – nektarnik czarnoskrzydły
- Cinnyris shelleyi – nektarnik czarnorzytny
- Cinnyris congensis – nektarnik kongijski
- Cinnyris erythrocercus – nektarnik ozdobny
- Cinnyris nectarinioides – nektarnik ostrosterny
- Cinnyris bifasciatus – nektarnik purpurowowstęgi
- Cinnyris tsavoensis – nektarnik opalizujący
- Cinnyris chalcomelas – nektarnik spiżowy
- Cinnyris pembae – nektarnik fioletowowstęgi
- Cinnyris bouvieri – nektarnik tęczowy
- Cinnyris osea – nektarnik palestyński
- Cinnyris habessinicus – nektarnik epoletowy
- Cinnyris coccinigastrus – nektarnik wspaniały
- Cinnyris johannae – nektarnik leśny
- Cinnyris superbus – nektarnik rudobrzuchy
- Cinnyris rufipennis – nektarnik rdzawoskrzydły
- Cinnyris oustaleti – nektarnik angolski
- Cinnyris talatala – nektarnik zielonogrzbiety
- Cinnyris venustus – nektarnik fioletowy
- Cinnyris fuscus – nektarnik żałobny
- Cinnyris ursulae – nektarnik kameruński
- Cinnyris batesi – nektarnik jednobarwny
- Cinnyris cupreus – nektarnik miedziany
- Cinnyris asiaticus – nektarnik stalowy
- Cinnyris jugularis – nektarnik ciemnogardły
- Cinnyris buettikoferi – nektarnik morelowy
- Cinnyris solaris – nektarnik słoneczny
- Cinnyris sovimanga – nektarnik pstrobrzuchy
- Cinnyris humbloti – nektarnik pstrogłowy
- Cinnyris comorensis – nektarnik komorski
- Cinnyris coquerellii – nektarnik samotny
- Cinnyris dussumieri – nektarnik żółtoplamy
- Cinnyris notatus – nektarnik malgaski
- Cinnyris lotenius – nektarnik długodzioby
Przypisy
- ↑ Cinnyris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation: pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. T. 1. Paryż: Chez Déterville, 1817, s. 411. (fr.).
- ↑ H.G.L. Reichenbach: Handbuch der speciellen Ornithologie. Dresden: Expedition der vollstandigsten Naturgeschichte, 1853, s. 277. (niem.).
- ↑ Roberts 1922 ↓, s. 253.
- ↑ Roberts 1922 ↓, s. 254.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Dippers, leafbirds, flowerpeckers, sunbirds. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-07]. (ang.).
- ↑ R. Cheke & C. Mann: Family Nectariniidae (Sunbirds). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 13: Penduline-tits to Shrikes. Barcelona: Lynx Edicions, 2008, s. 273–303. ISBN 84-96553-45-0. (ang.).
- ↑ Cinnyris, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-15] (ang.).
- ↑ Aidemonia, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-15] (ang.).
- ↑ Notiocinnyris, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-15] (ang.).
- ↑ Aethocinnyris, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-15] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Nectariniidae Vigors, 1825 – nektarniki – Sunbirds (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-07].
- ↑ R.C.K. Bowie, J. Fjeldså, J. Kiure & J.B. Kristensen. A new member of the greater double-collared sunbird complex (Passeriformes: Nectariniidae) from the Eastern Arc Mountains of Africa. „Zootaxa”. 4175 (1), s. 23–42, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4175.1.3. (ang.).
- ↑ a b R.C.K. Bowie, J. Fjeldså, S.J. Hackett & T.M. Crowe. Systematics and biogeography of double-collared sunbirds from the Eastern Arc Mountains, Tanzania. „The Auk”. 121 (3), s. 660–681, 2004. DOI: 10.1093/auk/121.3.660. (ang.).
- ↑ a b I. Sinclair & P. Ryan: Birds of Africa South of the Sahara. Wyd. 2. Kapsztad: Struik Publishers, 2010. ISBN 1-77007-623-9. (ang.).
Bibliografia
- A. Roberts. Review of the nomenclature of South African birds. „Annals of the Transvaal Museum”. 8 (4), s. 187–272, 1922. (ang.).
