Credo ut intelligam
Credo ut intelligam (łac. "Wierzę, żeby rozumieć") – filozoficzna sentencja, dewiza św. Anzelma z Canterbury, sformułowana przez św. Augustyna z Hippony[1]. Wyraża prymat wiary nad rozumem i oznacza, że doktryna wiary katolickiej może być zrozumiała dopiero po udzieleniu aktu wiary. Dewiza współcześnie często utożsamiana z tytułem encykliki św. Jana Pawła II "Fides et ratio" (łac. "Wiara i rozum")[2], natomiast historycznie – z inną doktryną św. Anzelma – "Fides quaerens intellectum" (łac. "Wiara poszukująca zrozumienia") – gdzie obie stanowią podstawę scholastyki.
Dewiza ta w wersji ateistycznej przejawia się w filozofii Ludwiga Wittgensteina, gdzie zrozumienie struktury i pojęć dotyczących życia jest możliwe tylko po uwierzeniu w jego sens.
Przypisy
- ↑ Augustine quote – Reflections [online], reflectionsbyken.wordpress.com, 14 lutego 2014 (ang.).
- ↑ ScottS. Hahn ScottS., Przyczyny wiary : jak zrozumieć i wyjaśniać wiarę katolicką i jak występować w jej obronie, Kraków: Wydawnictwo Salwator, [cop. 2009], s. 29, ISBN 978-83-7580-044-9, OCLC 864142420 .
Bibliografia
- credo ut intelligam, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-04-15] .
- Dewiza w serwisie CatholicCulture.org
- Dewiza w serwisie OxfordReference.com
- PWN: 3888134
- SNL: Credo_ut_intelligam
- Catalana: 0272410
- DSDE: credo_ut_intelligam