Czapla białoszyja
Ardea pacifica[1] | |||
Latham, 1801 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | pelikanowe | ||
Podrząd | czaplowce | ||
Rodzina | czaplowate | ||
Rodzaj | Ardea | ||
Gatunek | czapla białoszyja | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
najmniejszej troski | |||
Zasięg występowania | |||
występuje przez cały rok zalatuje poza sezonem lęgowym | |||
| |||
|
Czapla białoszyja[3] (Ardea pacifica) – gatunek dużego ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae). Monotypowy[4][5].
- Wygląd
- Wierzch ciała czarny z niebieskim połyskiem, upierzenie godowe ozdobne i wydłużone, kasztanowate pióra na plecach. Głowa, szyja oraz pierś białe, linia ciemnych plamek na przodzie szyi. W locie widoczna biała plama w nadgarstku.
- Rozmiary
- Długość ciała 76–106 cm; masa ciała 650–860 g; rozpiętość skrzydeł 147–160 cm[4].
- Zasięg, środowisko
- Australia; pospolita na płytkich wodach; regularnie zalatuje do południowej Nowej Gwinei, na Tasmanię i wyspy w Cieśninie Bassa[4]; sporadycznie zalatuje do Nowej Zelandii[6]. Osiadła lub koczująca.
- Zachowanie
- Lot z wolnymi uderzeniami skrzydeł i szyją położoną na grzbiecie; czasami krąży w powietrzu. Czatuje na ofiary na stałych stanowiskach.
- Status
- IUCN uznaje czaplę białoszyją za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2006 roku organizacja Wetlands International oceniała globalny trend liczebności populacji jako fluktuujący, choć niektóre populacje były stabilne, a trend liczebności niektórych nie był znany[2].
Przypisy
- ↑ Ardea pacifica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Ardea pacifica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 - czaplowate - Herons (Wersja: 2020-06-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-08-26].
- ↑ a b c Martínez-Vilalta, A., Motis, A. & Kirwan, G.M.: White-necked Heron (Ardea pacifica). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-20].
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Ibis, spoonbills, herons, hamerkop, shoebill, pelicans. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-20]. (ang.).
- ↑ N. Knight: Pacific heron. [w:] New Zealand Birds Online [on-line]. 2013 (aktualizacja 2015). [dostęp 2020-02-20]. (ang.).
Bibliografia
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- SNL: hvithodehegre