|
Data urodzenia | 28 sierpnia 1996 |
Klub | SV Baiersbronn |
Wzrost | 182 cm[1] |
Debiut w PŚ | 1 stycznia 2016 w Garmisch-Partenkirchen (16. miejsce) |
Pierwsze punkty w PŚ | 1 stycznia 2016 w Garmisch-Partenkirchen (16. miejsce) |
Rekord życiowy | 201,0 m na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie (18 marca 2022)[2] |
Dorobek medalowy |
|
Inne nagrody |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
David Siegel (ur. 28 sierpnia 1996) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentant klubu SV Baiersbronn. Trzykrotny medalista Mistrzostw Świata Juniorów 2016 – złoty indywidualnie i drużynowo oraz brązowy w konkursie drużyn mieszanych.
Jego młodszy brat Jonathan również uprawiał skoki narciarskie[1].
Przebieg kariery
W zawodach rangi FIS Cup zadebiutował w lutym 2012 w Baiersbronn. Obydwa rozegrane konkursy ukończył na miejscach tuż za podium, plasując się odpowiednio na 4. i 6. pozycji.
W sezonach 2012/2013 oraz 2013/2014 występował głównie w zawodach Alpen Cupu, gdzie najlepszym jego występem była lokata na 2. stopniu podium podczas zawodów w Chaux-Neuve tuż za Paulem Winterem.
W sezonie letnim 2014 po raz pierwszy wziął udział w zawodach Pucharu Kontynentalnego. W swoim pierwszym starcie na skoczniu Puijo w Kuopio zdobył pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej cyklu po zajęciu 19. miejsca. W sezonie 2014/2015 dziewięciokrotnie uczestniczył w konkursach Pucharu Kontynentalnego, z czego najlepszym jego wynikiem było 17. miejsce podczas zawodów w Planicy.
26 września 2014 ustanowił rekord skoczni Zelfen w austriackim Tschagguns. Siegel uzyskał odległość 102,5 m, która została tego samego dnia poprawiona przez Petricka Hammanna i Dominika Mayländera[3].
We wrześniu 2015 po raz pierwszy zajął miejsce wśród trzech najlepszych w zawodach cyklu FIS Cup. Miało to miejsce w Râșnovie, gdzie zajął 3. miejsce przegrywając z Jure Šinkovecem i Timem Fuchsem. W grudniu 2015 w Rovaniemi odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach Pucharu Kontynentalnego. 1 stycznia 2016 zadebiutował w Pucharze Świata, startując w konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen. Występ ten zakończył zdobyciem punktów, zajmując 16. pozycję. 23 lutego 2016 zwyciężył w indywidualnym konkursie skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2016, wyprzedzając Domena Prevca i Ryōyū Kobayashiego. Dzień później zdobył złoty medal w drużynowym konkursie mężczyzn oraz brązowy w drużynowym konkursie mieszanym[4].
W maju 2023 roku poinformował o zakończeniu kariery sportowej[5].
Indywidualnie
Drużynowo
Starty D. Siegela na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
1. | 23 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | indywid. | 95,0 m | 96,5 m | 249,0 pkt | – |
3. | 24 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[b] | 96,0 m | 105,5 m | 865,7 pkt (245,5 pkt) | 17,1 pkt | Słowenia |
1. | 24 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż.[a] | 97,0 m | 89,5 m | 866,7 pkt (230,5 pkt) | – |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
1. | 20 grudnia | 2015 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 95,5 m | 97,0 m | 248,3 pkt |
2. | 9 stycznia | 2016 | Garmisch-Partenkirchen | Große Olympiaschanze | K-125 | HS-140 | 137,5 m | 136,5 m | 282,4 pkt |
3. | 5 marca | 2016 | Vikersund | Vikersundbakken | K-105 | HS-117 | 118,0 m | 119,0 m | 275,4 pkt |
4. | 7 stycznia | 2018 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 140,0 m | 135,0 m | 277,0 pkt |
5. | 11 stycznia | 2018 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 143,0 m | 131,0 m | 264,2 pkt |
6. | 20 stycznia | 2018 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 144,0 m | 268,6 pkt |
7. | 18 lutego | 2018 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 112,5 m | 114,0 m | 269,9 pkt |
8. | 4 grudnia | 2021 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | 131,0 m | 129,5 m | 251,1 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 20 grudnia | 2015 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 95,5 m | 97,0 m | 248,3 pkt | 1. | – |
2. | 9 stycznia | 2016 | Garmisch-Partenkirchen | Große Olympiaschanze | K-125 | HS-140 | 137,5 m | 136,5 m | 282,4 pkt | 1. | – |
3. | 17 stycznia | 2016 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-145 | 134,5 m | 136,5 m | 214,2 pkt | 2. | 3,3 pkt | Florian Altenburger |
4. | 17 stycznia | 2016 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-145 | 133,5 m | – | 110,4 pkt | 2. | 7,2 pkt | Thomas Hofer |
5. | 5 marca | 2016 | Vikersund | Vikersundbakken | K-105 | HS-117 | 118,0 m | 119,0 m | 275,4 pkt | 1. | – |
6. | 7 stycznia | 2018 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 140,0 m | 135,0 m | 277,0 pkt | 1. | – |
7. | 11 stycznia | 2018 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 143,0 m | 131,0 m | 264,2 pkt | 1. | – |
8. | 20 stycznia | 2018 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 144,0 m | 268,6 pkt | 1. | – |
9. | 18 lutego | 2018 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 104,5 m | 114,5 m | 245,9 pkt | 2. | 1,0 pkt | Nejc Dežman |
10. | 18 lutego | 2018 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 112,5 m | 114,0 m | 269,9 pkt | 1. | – |
11. | 3 marca | 2018 | Rena | Renabakkene | K-124 | HS-139 | 127,5 m | 137,0 m | 257,2 pkt | 3. | 9,1 pkt | Andreas Wank |
12. | 4 grudnia | 2021 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | 131,0 m | 129,5 m | 251,1 pkt | 1. | – |
13. | 5 grudnia | 2021 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | 128,5 m | 134,5 m | 219,1 pkt | 2. | 8,0 pkt | Ulrich Wohlgenannt |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
1. | 17 lipca | 2021 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 118,0 m | 122,0 m | 188,9 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 16 września | 2018 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | 104,5 m | 103,5 m | 255,2 pkt | 2. | 8,1 pkt | Philipp Aschenwald |
2. | 29 września | 2018 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 131,5 m | 133,0 m | 274,8 pkt | 3. | 3,9 pkt | Dmitrij Wasiljew |
3. | 17 lipca | 2021 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 118,0 m | 122,0 m | 188,9 pkt | 1. | – |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b Skispringen: David und Jonathan Siegel kämpfen um einen Startplatz im Team. tagblatt.de, 2015-11-26. [dostęp 2015-12-22]. (niem.).
- ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-06-03].
- ↑ Zelfen, Tschagguns. skisprungschanzen.com. [dostęp 2015-12-22]. (niem.).
- ↑ SIEGEL David - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2016-02-25]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Mistrz świata juniorów z 2016 roku kończy karierę. skijumping.pl, 2023-05-30. [dostęp 2023-05-30].
- ↑ a b c SIEGEL David - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Adam Kwieciński: SIEGEL David 1996.08.28 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-06-03].
- ↑ Season 2017/2018 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2018-02-04. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang.).
- ↑ SIEGEL David - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).
- ↑ a b SIEGEL David - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).
- ↑ SIEGEL David - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).
Bibliografia
- SIEGEL David - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-06-03]. (ang.).
- Adam Kwieciński: SIEGEL David 1996.08.28 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-06-03].
Indywidualnie | |
---|
Skocznia normalna indywidualnie | |
---|
Skocznia duża indywidualnie | |
---|
Drużynowo | - 1986: Bawaria
- 1987: Bawaria (Heumann, Wegscheider, Klauser, Bauer)
- 1988: Bawaria (Heumann, Wegscheider, Klauser, Bauer)
- 1989: Bawaria I (Heumann, Klauser, Bauer)
- 1990: Bawaria I (Leonhardt, Heumann, Klauser, Bauer)
- 1991: Saksonia
- 1992: Schwarzwald (Thoma, Duffner, Scherer, Wangler)
- 1993: Schwarzwald (Thoma, Duffner, Scherer, Hannawald)
- 1994: Turyngia
- 1995
- 1996: Badenia-Wirtembergia (Jäkle, Hannawald, Thoma, Duffner)
- 1997: Turyngia (Gebstedt, Hornschuh, Bracht, Siegmund)
- 1998: Badenia-Wirtembergia (Jäkle, Schmitt, Thoma, Hannawald)
- 1999: Bawaria
- 2000: Bawaria (Audenrieth, Späth, Uhrmann, Löffler)
- 2001: Badenia-Wirtembergia I (Schmitt, Hannawald, Duffner, Jäkle)
- 2002: Bawaria I (Neumayer, Löffler, Uhrmann, Späth)
- 2003: Bawaria (Bracht, Späth, Löffler, Uhrmann)
- 2004: Bawaria I (Neumayer, Bracht, Uhrmann, Späth)
- 2005: Bawaria I (Neumayer, Bader, Uhrmann, Späth)
- 2006: Bawaria I (Neumayer, Späth, Bogner, Uhrmann)
- 2007: Turyngia I (Musiol, Ritzerfeld, Wank, Hocke)
- 2008: Bawaria I (Schoft, Neumayer, Späth, Uhrmann)
- 2009: Badenia-Wirtembergia I (Bodmer, Horlacher, Ulmer, Schmitt)
- 2010: Bawaria I (Neumayer, Schoft, Freund, Uhrmann)
- 2011: Bawaria I (Neumayer, Paschke, Kraus, Freund)
- 2012: Bawaria I (Wellinger, Wenig, Kraus, Geiger)
- 2013: Bawaria I (Neumayer, Geiger, Kraus, Freund)
- 2014: Bawaria I (Wellinger, Geiger, Kraus, Freund)
- 2015: Bawaria I (Neumayer, Eisenbichler, Wellinger, Freund)
- 2016: Bawaria I (Geiger, Kraus, Wellinger, Eisenbichler)
- 2017
- 2018: Bawaria II (Geiger, Goller, Raimund, Eisenbichler)
- 2019: Bawaria I (Geiger, Baer, C. Schmid, Eisenbichler)
- 2020: Bawaria I (Freund, Paschke, Geiger, Eisenbichler)
- 2021: Bawaria I (Paschke, Raimund, Schmid, Geiger)
- 2022: Bawaria I (Geiger, Schmid, Eisenbichler, Wellinger)
- 2023: Bawaria I (Wellinger, Paschke, Geiger, Raimund)
|
---|
- VIAF: 2345163877718946060002
- GND: 1246948265