Diecezja Yorku
Katedra diecezjalna | |
Państwo | Wielka Brytania |
---|---|
Kraj | Anglia |
Siedziba | York |
Data powołania | VII w. |
Wyznanie | anglikanizm |
Kościół | |
metropolia | Yorku |
katedra | York Minster |
Biskup diecezjalny | Stephen Cottrell |
Biskup pomocniczy | Glyb Webster |
Biskup senior | John Sentamu |
Położenie na mapie Anglii | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |
53,9619°N 1,0819°W/53,961900 -1,081940 | |
Strona internetowa |
Diecezja Yorku (ang. Diocese of York, łac. Dioecesis Eboracensis) – diecezja metropolitalna Kościoła Anglii w północnej Anglii. Powstała w VII wieku, za jej założyciela i pierwszego biskupa uważa się Paulina z Yorku[1]. W czasie reformacji wraz ze wszystkimi ówczesnymi diecezjami katolickimi w Anglii weszła w skład nowo powstałego Kościoła Anglii.
Na czele diecezji stoi arcybiskup Yorku, zajmujący drugie miejsce w hierarchii dostojników duchownych Kościoła Anglii i sprawujący pieczę nad północnymi diecezjami Kościoła. Zwykle wspiera go czterech biskupów pomocniczych, z czego jeden, tytułowany biskupem Beverley, pomaga mu w posłudze metropolity na terenie wszystkich diecezji metropolii, zaś trzej pozostali, tytułowani biskupami Whitby, Selby i Hull, wykonują zadania związane bezpośrednio z diecezją Yorku. Od lutego 2019 r. diecezja wyjątkowo ma de facto piątego biskupa pomocniczego, co wiąże się z faktem, iż stanowisko dziekana katedry York Minster, zwyczajowo zajmowane przez prezbiterów, objął tym razem bp Jonathan Frost, dotychczasowy biskup pomocniczy Winchesteru. Ponadto w zarządzaniu diecezją bierze udział troje archidiakonów[2].
Przypisy
- p
- d
- e
- zwierzchnik świecki: król Karol III
- zwierzchnik duchowy: arcybiskup Canterbury Justin Welby
metropolia Canterbury |
|
---|---|
metropolia Yorku |
|