Douglas DC-7
Douglas DC-7 | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Producent | Douglas Aircraft Company | ||
Typ | samolot pasażerski i transportowy | ||
Załoga | 4 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 18 maja 1953 | ||
Lata produkcji | 1953–1958 | ||
Liczba egz. | 337 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 4 silniki gwiazdowe Wright-R-3350-18EA-1 | ||
Moc | każdy | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 38,86 m | ||
Długość | 34,21 m | ||
Wysokość | 9,70 m | ||
Masa | |||
Własna | 33 000 kg | ||
Startowa | 64 850 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 653 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 515 km/h | ||
Pułap praktyczny | 6600 m | ||
Zasięg | 7411 km | ||
Dane operacyjne | |||
Liczba miejsc | |||
do 105 pasażerów | |||
|
Douglas DC-7 – amerykański samolot pasażerski i transportowy, produkowany przez firmę Douglas Aircraft Company w latach 1953–1958. Wyprodukowano ponad 330 egzemplarzy tego samolotu, około 40 nadal jest eksploatowanych. To jeden z ostatnich wielosilnikowych pasażerskich samolotów komunikacyjnych wyposażony w silniki gwiazdowe i cechujący się dużym zasięgiem oraz bardzo długim czasem lotu.
Douglas DC-7 był bezpośrednim rozwinięciem samolotu Douglas DC-6 wyposażonym w mocniejsze silniki tłokowe, z dodatkowymi układami turbin odzyskujących energię gazów spalinowych do napędu śmigieł. Stanowił odpowiedź na konkurencyjny samolot firmy Lockheed – L-1049 Super Constellation.
Samolot powstawał w okresie wchodzenia na linie komunikacyjne samolotów o napędzie odrzutowym (De Havilland Comet, Boeing 707) i z tego powodu jego rola w przewozach lotniczych była mniejsza niż zakładali to konstruktorzy.
Katastrofy
Bibliografia
- Riccardo Niccoli, Samoloty, Bellona 2001. ISBN 83-11-09406-3
- p
- d
- e
- Britannica: technology/DC-7, topic/DC-7C
- SNL: DC-7