Duromery
| Ten artykuł od 2012-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Duromery – polimerowe tworzywa sztuczne posiadające cechy metalu lub ceramiki - twarde, nieelastyczne, z wysoką wytrzymałością mechaniczną na rozciąganie i ściskanie, ale zazwyczaj nietopliwe lub trudnotopliwe i często kruche. Trudnotopliwe duromery są też nazywane duroplastami.
Polimery posiadają własności duromeru jeśli:
- są usieciowane w wysokim stopniu
lub
- posiadają bardzo wysoką masę cząsteczkową i jednocześnie sztywne, polarne łańcuchy główne, które silnie oddziałują między sobą, tworząc np. sieć wiązań wodorowych.
Do najbardziej znanych duromerów należą:
- usieciowane:
- bakelit i inne fenoplasty
- usieciowane żywice poliestrowe
- usieciowane żywice epoksydowe
- nieusieciowane
- poli(tlenek etylenu)
- poliacetylen
- poli(octan winylu)
- poliakrylonitryl
- niektóre rodzaje poliamidów np. kevlar
- polibenzimidazol
Zobacz też
- tworzywa termoplastyczne
Kontrola autorytatywna (tworzywo sztuczne):
- GND: 4150907-9
Encyklopedie internetowe:
- SNL: duroplast