Elżbieta Stefańska

Elżbieta Stefańska
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 września 1943
Kraków

Instrumenty

klawesyn

Gatunki

muzyka poważna

Wydawnictwo

m.in. Polskie Nagrania „Muza”, EMI, Decca Records

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Ludwik Stefański z córką Elżbietą, 1956 rok

Elżbieta Stefańska-Kłyś (ur. 7 września 1943 w Krakowie) – polska klawesynistka i pedagog, profesor sztuki, córka pianistów Haliny Czerny-Stefańskiej i Ludwika Stefańskiego.

Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001)[1] oraz Srebrnym (2008) i Złotym (2018) Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[2][3].

Życiorys

Wykształcenie i praca pedagogiczna

W młodości uczyła się gry na klawesynie pod kierunkiem Janiny Wysockiej-Ochlewskiej, a następnie ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie w klasie Hansa Pischnera z Berlina. Swe umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich w Sienie i Weimarze[4]. W 1982 uzyskała tytuł profesora[5]. W latach 1981–1990 była kierowniczką Katedry Klawesynu i Instrumentów Dawnych w Akademii Muzycznej w Krakowie[6]. Prowadzi również kursy mistrzowskie[7].

Kariera muzyczna

Jest laureatką Konkursu Muzyki Dawnej w Łodzi (1964) i Międzynarodowego Konkursu Muzycznego w Genewie (1965)[4]. Dzięki tym sukcesom rozpoczęła międzynarodową karierę. Koncertowała w wielu krajach Europy (w Anglii, Austrii, Bułgarii, Czechach, Hiszpanii, Holandii, Niemczech, Rosji, Rumunii, Słowacji, Szwajcarii, Szwecji, na Węgrzech, Litwie, Łotwie, Ukrainie, we Francji i Włoszech), Azji (w Iranie, Japonii, Korei Południowej i na Tajwanie) oraz w USA[7].

Brała udział jako juror w konkursach muzycznych, m.in. Międzynarodowym Konkursie Klawesynowym w Monachium (1970), Konkursie Pianistycznym w Tajpej (1990), Międzynarodowym Konkursie Bachowskim w Lipsku (1992) i Międzynarodowym Konkursie Klawesynowym w Warszawie (1993)[7].

Dokonała nagrań dla wytwórni Polskie Nagrania „Muza”, EMI, Decca Records, Fonit Centra[4]. Dla Pony Canyon (Tokio) nagrała 6 płyt z 18 sonatami Wolfganga Amadeusa Mozarta na fortepianie z czasów kompozytora. Dla tej samej firmy nagrała również utwory Johanna Sebastiana Bacha[6].

Przypisy

  1. ↑ M.P. z 2002 r. nr 3, poz. 55
  2. ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2021-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-31)].
  3. ↑ Srebrne Medale „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” otrzymali Elżbieta Stefańska oraz Zbigniew Święch. krakow.pl. [dostęp 2016-04-14].
  4. ↑ a b c Elżbieta Stefańska – klawesyn. amuz.krakow.pl. [dostęp 2016-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-22)]. (pol.).
  5. ↑ Prof. Elżbieta Stefańska-Kłyś, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-03-10] .
  6. ↑ a b Koncert uniwersytecki. filharmonia.krakow.pl, 2019-01-23. [dostęp 2021-09-08]. (pol.).
  7. ↑ a b c Anna Iwanicka-Nijakowska: Elżbieta Stefańska. culture.pl, marzec 2011. [dostęp 2016-04-14]. (pol.).
  • ISNI: 0000000108828353
  • VIAF: 28358544
  • LCCN: n79129657
  • GND: 135413141
  • BnF: 142297415
  • BIBSYS: 10000688
  • PLWABN: 9810542531105606
  • NUKAT: n2004005897
  • PWN: 3979437
Identyfikatory zewnętrzne:
  • identyfikator osoby w serwisie „Nauka Polska”: 74335
  • Ludzie Nauki: xgk4jw3rXVm