Emilia Łojek
Państwo działania | Polska |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1962 |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: neuropsychologia | |
Alma Mater | Uniwersytet Warszawski |
Doktorat | 1992 – psychologia |
Habilitacja | 2002 – psychologia |
Profesura | 2010 |
profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego |
Emilia Łojek (ur. 10 lutego 1962 w Warszawie[1]) – polska psycholog, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, specjalistka w zakresie neuropsychologii.
Życiorys
W 1986 ukończyła studia na kierunku psychologia na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1992 na podstawie napisanej pod kierunkiem Danuty Kądzielawy rozprawy pt. Aktualizacja skryptów w dyskursie osób z uszkodzeniami mózgu uzyskała stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie psychologia w specjalności neuropsychologia. Tam też na podstawie dorobku naukowego oraz monografii pt. Neuropsychologia osób zakażonych wirusem HIV i chorych na AIDS otrzymała w 2002 stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych dyscyplina psychologia specjalności neuropsychologia, psychologia kliniczna. W 2010 prezydent RP Bronisław Komorowski nadał jej tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych[2].
Została nauczycielem akademickim w Katedrze Neuropsychologii Wydziału Psychologicznego UW, kierownikiem tej katedry oraz profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego. Zatrudniono ją także w Wyższej Szkole Pedagogicznej Towarzystwa Wiedzy Powszechnej (Wydział Nauk Społecznych w Warszawie)[2].
Przypisy
- VIAF: 101690464
- PLWABN: 9810625420905606
- NUKAT: n01093609
- identyfikator osoby w serwisie „Nauka Polska”: 18093
- Ludzie Nauki: YhSsCqXnefx