Fluorek baru

Fluorek baru

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) fluorek baru
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	BaF2
Masa molowa	175,32 g/mol
Wygląd	biały proszek[1], bez zapachu[2]
Identyfikacja
Numer CAS	7787-32-8
PubChem	62670
Właściwości Gęstość 4,89 g/cm³[2][1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 1,2 g/l 48 g/l (0 °C)[2] 1,6 g/l (30 °C) Temperatura topnienia 1270 °C[2] Temperatura wrzenia 2260 °C[2][1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3] Uwaga Zwroty H H332, H302 Zwroty P brak zwrotów P Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[3] Szkodliwy (Xn) Zwroty R R20/22 Zwroty S S2, S28 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[2] 0 2 0   Temperatura zapłonu nie dotyczy[1] Numer RTECS CQ9100000 Dawka śmiertelna LD50 29,91 mg/kg (mysz, dootrzewnowo)
Podobne związki
Podobne związki	BaCl2
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Fluorek baru, BaF₂ – związek nieorganiczny, sól kwasu fluorowodorowego i baru.

Fluorek baru jest ciałem stałym od barwy białej do bezbarwnej. Jest słabo rozpuszczalny w wodzie.

Substancja działa szkodliwie na drogi oddechowe oraz po połknięciu. Po spożyciu substancji występują mdłości, wymioty, biegunka oraz zawroty i bóle głowy. Wywołuje ona także podrażnienie błony śluzowej oraz ślinotok.

W wypadku długotrwałego narażenia na kontakt z fluorkiem baru występują osłabienie pracy serca oraz arytmia serca, wzrost ciśnienia krwi, zapaść krążenia i sztywność mięśni.

W wypadku połknięcia substancji należy podać choremu dużą ilość wody i spowodować wymioty.

Po kontakcie fluorku ze skórą lub z oczami należy go zmyć dużą ilością wody.

W każdym przypadku należy skonsultować się z lekarzem.

Fluorek baru działa toksycznie na organizmy wodne.

• karta charakterystyki fluorku baru.
• Witold Mizerski: Tablice chemiczne. Warszawa: wydawnictwo Adamantan, 2004. Brak numerów stron w książce