Francisco de Paula Benavides y Navarrete
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | Hiszpania | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 14 maja 1810 | ||
Data i miejsce śmierci | 30 marca 1895 | ||
Miejsce pochówku | ?↗ | ||
Arcybiskup Saragossy | |||
Okres sprawowania | 1881–1895 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 1834 | ||
Nominacja biskupia | 21 grudnia 1857 | ||
Sakra biskupia | 14 marca 1858 | ||
Kreacja kardynalska | 12 marca 1877 | ||
Kościół tytularny | |||
Odznaczenia | |||
|
Data konsekracji | 14 marca 1858 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | José de los Ríos y Lamadrid | ||||||
| |||||||
|
Francisco de Paula Benavides y Navarrete (ur. 14 maja 1810 w Baezie, zm. 30 marca 1895 w Saragossie) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Saragossy, rycerz Zakonu Santiago.
Życiorys
Pochodził z arystokratycznego rodu. W 1836 przyjął święcenia kapłańskie. 21 grudnia 1857 został wybrany biskupem Sigüenzy. Sakrę przyjął 14 marca 1858 w Madrycie z rąk arcybiskupa Cirilo de Alameda y Brea (współkonsekratorami byli biskupi José de los Rios Lamadrid i Vicente Benigno Carrión). Uczestniczył w obradach Soboru watykańskiego I. 5 lipca 1875 objął stolicę patriarchalną Indii Zachodnich. 13 maja 1881 przeszedł na arcybiskupstwo Saragossy, gdzie pozostał już do śmierci. 12 marca 1877 Pius IX wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera San Tommaso in Parione, zaś 28 lutego otrzymał tytuł prezbitera San Pietro in Montorio. Wziął udział w Konklawe 1878, które wybrało Leona XIII.
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.)
- Catholic-Hierarchy (ang.)