Franz Josef Jung
Data i miejsce urodzenia | 5 marca 1949 | ||
---|---|---|---|
Minister pracy i spraw społecznych Niemiec | |||
Okres | od 28 października 2009 | ||
Przynależność polityczna | Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna | ||
Poprzednik | Olaf Scholz | ||
Następca | |||
Minister obrony Niemiec | |||
Okres | od 22 listopada 2005 | ||
Przynależność polityczna | Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna | ||
Poprzednik | Peter Struck | ||
Następca | Karl-Theodor zu Guttenberg | ||
|
Franz Josef Jung (ur. 5 marca 1949 w Erbach[1]) – niemiecki polityk i prawnik, działacz Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), poseł do Bundestagu, w latach 2005–2009 minister obrony, w 2009 minister pracy i spraw społecznych.
Życiorys
W 1968 zdał egzamin maturalny, następnie do 1969 odbywał służbę wojskową. W latach 1970–1974 studiował prawo na Uniwersytecie Jana Gutenberga w Moguncji. Odbył następnie do 1976 praktykę zawodową przy sądzie w Wiesbaden. W 1978 doktoryzował się w zakresie prawa. Od 1976 praktykował jako adwokat, w 1983 rozpoczął pracę w zawodzie notariusza[1].
W 1969 dołączył do chadeckiej młodzieżówki Junge Union, dwa lata później wstąpił w szeregi Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. Obejmował liczne funkcje w partyjnej strukturze. Był m.in. wiceprzewodniczącym JU (1981–1983). W latach 1972–1987 zasiadał w radzie powiatu Rheingau (od 1977 powiatu Rheingau-Taunus). W latach 1987–1991 był sekretarzem generalnym, a w 1998 został wiceprzewodniczącym CDU w Hesji. Od 1983 był wybierany na posła do heskiego landtagu, w latach 1987–1999 był sekretarzem generalnym frakcji deputowanych swojego ugrupowania. W 1999 powołany w skład rady telewizji ZDF. W tym samym roku w heskim rządzie objął stanowisko ministra do spraw federalnych i europejskich, które zajmował do 2000. Od 2003 przewodniczył klubowi poselskiemu chadeków w landtagu[1].
W 2005 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Bundestagu. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach federalnych w 2009 i 2013[1].
22 listopada 2005 objął urząd ministra obrony w pierwszym rządzie kanclerz Angeli Merkel. 28 października 2009 w jej drugim gabinecie przeszedł na urząd ministra pracy i spraw społecznych[1]. 27 listopada 2009 podał się do dymisji, która miała związek z nalotem w Kunduzie przeprowadzonym 4 września przez lotnictwo amerykańskie na prośbę niemieckich oddziałów ISAF. Dziennik „Bild” ujawnił raport, stwierdzający, że w wyniku bombardowania dwóch cystern przejętych przez talibów zginęły także osoby cywilne, czemu wcześniej zaprzeczał Franz Josef Jung, pełniący wówczas funkcję ministra obrony[2]. Franz Josef Jung powrócił do aktywnej pracy w Bundestagu. W 2016 zapowiedział rezygnację z kandydowania w kolejnych wyborach w 2017[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e Dr. Franz Josef Jung. bundestag.de. [dostęp 2016-11-19]. (niem.).
- ↑ Kunduz, Afghanistan: Das Video der Tankwagen-Bombardierung Hat Minister Jung die Wahrheit verschwiegen?. bild.de, 26 listopada 2009. [dostęp 2016-11-19]. (niem.).
- ↑ Auch Jung tritt nicht mehr an. fr-online.de, 3 lipca 2014. [dostęp 2016-11-19]. (niem.).
- p
- d
- e
W dniu zaprzysiężenia |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
W dniu zaprzysiężenia |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
Ministrowie Obrony (1919–1935) | |
---|---|
Minister wojny (1935–1938) | |
Dowódca Oberkommando der Wehrmacht (1938–1945) | |
Minister wojny (1945) |
|
Ministrowie obrony narodowej NRD (1956–1990) |
|
Ministrowie obrony narodowej Republiki Federalnej Niemiec (1955–) |
|
- p
- d
- e
Ministrowie pracy (1949–1957) |
|
---|---|
Ministrowie pracy i spraw socjalnych (1957–2002) |
|
Ministrowie gospodarki i pracy (2002–2005) |
|
Ministrowie pracy i spraw socjalnych (od 2005) |
|