Franz Xaver Richter

Franz Xaver Richter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1709
Holešov

Data i miejsce śmierci

12 września 1789
Strasburg

Instrumenty

skrzypce

Typ głosu

bas

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycystyczna

Zawód

kompozytor, skrzypek, śpiewak

Multimedia w Wikimedia Commons
Tablica z nazwą ulicy w Strasburgu

Franz Xaver Richter (ur. 1 grudnia 1709 w Holešovie na Morawach, zm. 12 września 1789 w Strasburgu) – morawski kompozytor, zaliczany do szkoły mannheimskiej.

Życiorys

W latach 1722–1727 przebywał w jezuickim seminarium w Uherské Hradiště a następnie podróżował po Włoszech i do roku 1736 kontynuował studia muzyczne w Wiedniu. W latach 1740–1747 Richter sprawował funkcję zastępcy kapelmistrza u księcia-opata Anzelma Reichlin von Meldegg w Kempten. Zajmował się też kompozycją, opublikował w Paryżu sześć symfonii.

Od roku 1747 został członkiem nadwornej kapeli księcia elektora Karola IV Teodora Wittelsbacha w roli kompozytora, skrzypka i śpiewaka (bas). W roku 1769 został następcą Josepha Garniera na stanowisku kapelmistrza Katedry Najświętszej Marii Panny w Strasburgu. We Francji używał pisowni nazwiska François-Xavier Richter.

W liście Wolfganga Amadeusa Mozarta do ojca z 2 listopada 1778 jest opisany jako alkoholik.

Dzieła Richtera łączą stylistykę baroku ze stylem galant. Zaliczane są do szkoły mannheimskiej i reprezentują styl przedklasyczny utworów symfonicznych.

Do grona uczniów Richtera należeli m.in. Carl Stamitz, František Xaver Pokorný, Joseph Martin Kraus i Ferdinand Fränzl.

Dzieła (wybór)

  • 70 symfonii
  • Koncert obojowy F-dur
  • Oratorium wielkopiątkowe "La deposizione della croce"
  • 30 mszy
  • 40 motetów
  • Koncerty na różne instrumenty
  • Kwartety
  • Sonaty triowe:
      • Sonata I na klawesyn, flet poprzeczny i wiolonczelę F-dur
      • Sonata II na klawesyn, flet poprzeczny i wiolonczelę D-dur
      • Sonata III na klawesyn, flet poprzeczny i wiolonczelę G-dur
      • Sonata IV na klawesyn, flet poprzeczny i wiolonczelę C-dur
      • Sonata V na klawesyn, flet poprzeczny i wiolonczelę B-dur
      • Sonata VI na klawesyn, flet poprzeczny i wiolonczelę A-dur
  • Dzieło teoretyczne: Harmonische Belehrungen (Pouczenia harmoniczne) wydane w roku 1809

Bibliografia

  • Walter Lebermann: Zu Franz Xaver Richters Sinfonien. w: Die Musikforschung 25, 1972, str. 471–480.
  • Jiří Sehnal: Vztah Františka Xavera Richtera k Holešovu. w: Hudební věda 28, 1991, str. 242–244.

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000119478803
  • VIAF: 27252934
  • LCCN: n81112527
  • GND: 119085003
  • LIBRIS: zw9djjxh2r089cs
  • BnF: 138989963
  • SUDOC: 094423598
  • NKC: jn19990209717
  • BNE: XX1492426
  • NTA: 073868272
  • BIBSYS: 90667805
  • CiNii: DA10744740
  • Open Library: OL5078989A
  • PLWABN: 9810694392005606
  • NUKAT: n2008041685
  • J9U: 987007283532305171
  • PTBNP: 1018067
  • LNB: 000075351
  • RISM: people/30002683
  • PWN: 3967774
  • Britannica: biography/Franz-Xaver-Richter
  • Treccani: frantisek-xaver-richter
  • Universalis: franz-xaver-richter
  • VLE: franz-xaver-richter
  • Catalana: 0055529
  • DSDE: Franz_Xaver_Richter
  • Hrvatska enciklopedija: 52788