Gamma Boötis
γ Boo | |||||||||||||||||||||
Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rektascensja | 14h 32m 04,672s[1] | ||||||||||||||||||||
Deklinacja | +38° 18′ 29,70″[1] | ||||||||||||||||||||
Paralaksa (π) | 0,03758 ± 0,00014″ | ||||||||||||||||||||
Odległość | 86,79 ± 0,32 ly | ||||||||||||||||||||
Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||||
Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||||
Ruch własny (DEC) | 151,16 ± 0,11 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||||
Prędkość radialna | −32,4 ± 1,0 km/s[1] | ||||||||||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
Rodzaj gwiazdy | podolbrzym, zmienna typu Delta Scuti | ||||||||||||||||||||
Typ widmowy | A7 IV+(n)[1] | ||||||||||||||||||||
Masa | 2,5 M☉[2] | ||||||||||||||||||||
Promień | 3,5 R☉[2] | ||||||||||||||||||||
Jasność | 34 L☉[2] | ||||||||||||||||||||
Prędkość obrotu | ~139 km/s[3] | ||||||||||||||||||||
Temperatura | 7600 K[2] | ||||||||||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
|
Gamma Boötis (γ Boo) – gwiazda w gwiazdozbiorze Wolarza, będąca podolbrzymem typu widmowego A. Znajduje się około 87 lat świetlnych od Ziemi.
Nazwa
Gwiazda ta ma nazwę własną Seginus, która wywodzi się od greckiej nazwy gwiazdozbioru, zdeformowanej w przekładzie na język arabski, a następnie ponownie zniekształconej w przekładzie na łacinę[2]. W atlasie Bečvářa pojawia się inna nazwa tej gwiazdy, Haris[4]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 formalnie zatwierdziła użycie nazwy Seginus dla określenia tej gwiazdy[5].
Charakterystyka
Gamma Boötis jest czwartą co do jasności gwiazdą w gwiazdozbiorze Wolarza. Jest to podolbrzym o jasności 34 razy większej niż jasność Słońca. Jest to także gwiazda zmienna typu Delta Scuti, której jasność zmienia się o około 5% w okresie 7 godzin; wykazuje także pulsacje nieradialne o krótszym okresie. Gwiazda ta kończy lub niedawno zakończyła syntezę wodoru w hel w jądrze. Otacza ją niewielki obłok pyłu widoczny w podczerwieni[2].
Seginus ma optycznego kompana, Gamma Boötis B (12,7m[3]), który nie jest fizycznie związany z gwiazdą[2]. Obserwacje z użyciem interferometrii plamkowej pozwoliły odkryć rzeczywistego towarzysza gwiazdy, odległego na niebie o 0,069″, co odpowiada odległości w przestrzeni ok. 1,8 au. Nic ponadto nie wiadomo o tej gwieździe[2][3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Gamma Boötis w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g h Jim Kaler: Seginus. STARS. [dostęp 2016-03-26]. (ang.).
- ↑ a b c Seginus. Alcyone ephemeris. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
- ↑ David Harper, L.M. Stockman: (Un)Common Star Names. Obliquity. [dostęp 2019-01-14]. (ang.).
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-03].