Generalna Ekspozytura Żandarmerii Polowej

Generalna Ekspozytura Żandarmerii Polowej – fachowy organ pracy głównego kwatermistrza Wojska Polskiego.

Generalnej Ekspozytury Żandarmerii Polowej utworzona została na podstawie rozkazu nr 120 Naczelnego Dowództwa WP z 7 kwietnia 1919 r. 7 kwietnia 1919 przy Głównym Kwatermistrzostwie ND WP dla kierowania służbą żandarmerii na obszarze wojennym (przyfrontowym i etapowym).

Pod względem służby żandarmerii podlegała głównemu kwatermistrzowi ND WP, pod względem personalnym głównemu kwatermistrzowi ND WP w poroumieniu z Dowództwem Żandarmerii Wojskowej w Ministerstwie Spraw Wojskowych, a w sprawach organizacyjnych Dowództwu Żandarmerii Wojskowej w Warszawie.

Na mocy rozkazu ND WP L.159 z 19 czerwca 1919 r. została przekształcona w Dowództwo Żandarmerii Polowej.

Struktura organizacyjna i obsada personalna Generalnej Ekspozytury Żandarmerii Polowej

• szef – mjr Stanisław Krzaczyński
• zastępca szefa – rtm. Bolesław Marceli Greffner
• adiutant - ppor. Aleksander Joachim Józef Bogdański
• Dział Organizacyjny – rtm. Bolesław Greffner
• Dział Personalny – por. Józef Kita
• Dział Inwigilacyjny – por. Bolesław Piotr Borelowski
• Dział Gospodarczy – por. Stefan Baranowski
• Inspektorat przy Dowództwie Grupy Operacyjnej gen. S. Szeptyckiego – por. dr Alojzy Senkowski
• Inspektorat przy Dowództwie Grupy Operacyjnej gen. Listowskiego – por. dr Jan Kazimierz Ozaist
• Inspektorat przy Dowództwie Grupy Operacyjnej gen. Karnickiego – por. Józef Franciszek Dyrdziński

• Danuta Poźniakowska-Hanak, Żandarmeria Polowa i Wojskowa w latach 1918-1939, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 28 z 2006 r.