Gilad Blum
Państwo | Izrael | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1 marca 1967 | ||
Wzrost | 173 cm | ||
Gra | leworęczny | ||
Status profesjonalny | 1986 | ||
Zakończenie kariery | 1995 | ||
Gra pojedyncza | |||
Wygrane turnieje | 0 | ||
Najwyżej w rankingu | 61 (15 października 1990) | ||
Australian Open | 3R (1990) | ||
Roland Garros | 2R (1990, 1992) | ||
Wimbledon | 3R (1987) | ||
US Open | 4R (1990) | ||
Gra podwójna | |||
Wygrane turnieje | 4 | ||
Najwyżej w rankingu | 62 (24 lutego 1992) | ||
Australian Open | QF (1992) | ||
Roland Garros | 2R (1987, 1991) | ||
Wimbledon | 2R (1987) | ||
US Open | 2R (1989) | ||
|
Gilad Blum, Gilad Bloom (hebr. גלעד בלום; ur. 1 marca 1967 w Tel Awiwie) – izraelski tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988) i Barcelony (1992).
Kariera tenisowa
Zawodowym tenisistą był w latach 1986–1995.
Blum jest finalistą trzech turniejów o randze ATP World Tour w grze pojedynczej, natomiast w grze podwójnej wygrał cztery tytuły z pięciu rozegranych finałów.
Przez całą karierę reprezentował Izrael w Pucharze Davisa notując w singlu bilans dziesięciu zwycięstw i siedemnastu porażek, a w deblu trzy wygrane przy pięciu przegranych.
W 1988 zagrał na igrzyskach olimpijskich w Seulu odpadając z rywalizacji w pierwszej rundzie gry pojedynczej i drugiej rundzie gry podwójnej. W deblu tworzył parę z Amosem Mansdorfem. Cztery lata później w Barcelonie wystartował w singlu docierając do drugiej rundy[1].
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 61. miejscu (15 października 1990), a w klasyfikacji gry podwójnej na 62. pozycji (24 lutego 1992).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 22 października 1989 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | Jimmy Connors | 6:2, 2:6, 1:6 |
Finalista | 2. | 24 czerwca 1990 | Manchester | Trawiasta | Pete Sampras | 6:7, 6:7 |
Finalista | 3. | 28 kwietnia 1991 | Singapur | Twarda | Jan Siemerink | 4:6, 3:6 |
Gra podwójna (4–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 18 października 1987 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | Szachar Perkiss | Wolfgang Popp Huub van Boeckel | 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 16 listopada 1987 | São Paulo | Twarda | Javier Sánchez | Tomás Carbonell Sergio Casal | 6:3, 6:7, 6:4 |
Finalista | 1. | 14 stycznia 1990 | Auckland | Twarda | Paul Haarhuis | Kelly Jones Robert Van’t Hof | 6:7, 0:6 |
Zwycięzca | 3. | 21 kwietnia 1991 | Seul | Twarda | Alex Antonitsch | Kent Kinnear Sven Salumaa | 7:6, 6:1 |
Zwycięzca | 4. | 19 maja 1991 | Umag | Ceglana | Javier Sánchez | Richey Reneberg David Wheaton | 7:6, 2:6, 6:1 |
Przypisy
- ↑ Gilad Bloom Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-18] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-08-01] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-08-01] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2018-08-01] (ang.).
- Olympedia: 800