Gołąbek Romella
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | grzyby | ||
Typ | podstawczaki | ||
Klasa | pieczarniaki | ||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | gołąbek | ||
Gatunek | gołąbek Romella | ||
Nazwa systematyczna | |||
Russula romellii Maire Bull. Soc. bot. Fr. 26: 105 (1910) | |||
Zasięg | |||
Zasięg w Europie | |||
|
Gołąbek Romella (Russula romellii Maire) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Russula, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1910 r. René Charles Maire i nadana przez niego nazwa naukowa jest aktualna[1]. Ma co najmniej 7 synonimów. Niektóre z nich[2].
- Russula alternata (Melzer & Zvára) J. Blum ex Bon 1983
- Russula europae J. Blum ex Romagn. 1967
Polską nazwę podała Alina Skirgiełło w 1991 r.[3]
Morfologia
- Kapelusz
Średnica 6–13 cm, gruby, jędrny, początkowo kulisty, potem wypukły, w końcu z wklęsłym środkiem. Brzeg początkowo mocno podwinięty, a następnie mniej lub bardziej wyprostowany. Powierzchnia winnofioletowa, fioletowa, ale u niektórych okazów jaśniejsza, z liliowym brzegiem i ochrowozielonkawym lub oliwkowym środkiem. Brzeg tępy, równy, nieco prążkowany. Skórka w stanie wilgotnym lepka, połyskliwa, dająca się zedrzeć do połowy kapelusza[3].
- Blaszki
Dość rzadkie, czasami z blaszeczkami, przy brzegu kapelusza zaokrąglone, przy trzonie rozwidlone, wolne, kremowe, u starszych okazów złocistożółte[3].
- Trzon
Wysokość 5–9 cm, grubość 1,8–4 cm, niemal walcowaty, początkowo pełny, potem watowaty, czasami nawet komorowaty. Powierzchnia biała, u podstawy brązowawa[3].
Gruby, biały, nieco żółknący o kwaskowatym zapachu i łagodnym smaku[3].
Złocistożółty[3].
- Cechy mikroskopowe
Podstawki do 55 × 13 µm. Bazydiospory 6,7–9,2 × 5,7-7,2 µm, o kształcie od odwrotnie jajowatych do elipsoidalnych, brodaweczkowato-brodawkowato-siateczkowate, o brodakach tępych lub kolczastych i o niepełnej siateczce z łącznikami lub grzebieniami, amyloidalne. Łysinka także amyloidalna. Cystydy tępo-cylindryczne, do 90 × 12 µm. Szczytowe komórki włosków w epikutisie mocno zwężone[3].
Występowanie i siedlisko
Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji. Najwięcej stanowisk podano w Europie i jest tutaj szeroko rozprzestrzeniony[4]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[5], ale w późniejszych latach podano jego stanowiska[6].
Naziemny grzyb mykoryzowy, występujący w lasach liściastych, zwłaszcza pod bukami i dębami[3].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i AlinaA. Skirgiełło AlinaA., Gołąbek (Russula). Grzyby (Mycota). Podstawczaki (Basidiomycetes), gołąbkowce (Russulales), gołąbkowate (Russulaceae), Warszawa-Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1998, s. 158–159, ISBN 83-01-09137-1 .
- ↑ Występowanie Russula romellii na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-02-11] (ang.).
- ↑ WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 594–617, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-03-09] (pol.).