Harriotta
| Harriotta | |||
| Goode & Bean, 1895[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – strzałosmok (H. raleighana) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | |||
| Rząd | chimerokształtne | ||
| Rodzina | drakonowate | ||
| Rodzaj | Harriotta | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Harriotta raleighana Goode & Bean, 1895 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Harriotta – rodzaj ryb zrosłogłowych z rodziny drakonowatych (Rhinochimaeridae).
Rozmieszczenie geograficzne
Do rodzaju należą gatunki występujące we wszystkich oceanach świata[3][4].
Morfologia
Długość ciała do 120 cm; masa ciała (największa opublikowana) 1,6 kg[4].
Systematyka
Rodzaj zdefiniowała w 1895 roku para amerykańskich ichtiologów George Brown Goode i Tarleton Hoffman Bean, w artykule poświęconym nowemu rodzajowi chimerokształtnej ryby z głębszych wód północno-zachodniego Oceanu Atlantyckiego opublikowanym w czasopiśmie Proceedings of the United States National Museum[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) strzałosmok (H. raleighana).
Etymologia
- Harriotta: Thomas Harriott (ok. 1560–1621), angielski astronom, matematyk, etnograf i tłumacz, który opublikował w 1588 roku pierwszą angielską pracę na temat amerykańskiej historii naturalnej[5].
- Anteliochimaera: gr. αντηλιος antēlios ‘zwrócony w stronę słońca, wschodni’, od αντι anti ‘naprzeciwko’; ἡλιος hēlios ‘słońce’; rodzaj Chimaera Linnaeus, 1758 (Chimaeridae)[6][2]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie (również monotypowe)): Anteliochimaera chaetirhamphus Tanaka, 1909.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[3]:
- Harriotta chaetirhamphus (Tanaka, 1909)
- Harriotta raleighana Goode & Bean, 1895 – strzałosmok[7]
Opisano również gatunki wymarłe:
- Harriotta gosseleti (Winkler, 1880)[8] (Europa; oligocen)
- Harriotta lehmani Werdelin, 1986[9] (Azja; kreda)
Przypisy
- ↑ a b G.B. Goode & T.H. Bean. Scientific results of explorations by the U. S. Fish Commission steamer Albatross. No. XXX.—On Harriotta, a new type of chimaeroid fish from the deeper waters of the northwestern Atlantic. „Proceedings of the United States National Museum”. 17 (1014), s. 471, 1895. (ang.).
- ↑ a b S. Tanaka. Descriptions of one new genus and ten new species of Japanese fishes. „The journal of the College of Science, Imperial University of Tokyo, Japan”. 27 (8), s. 7, 1909. (ang.).
- ↑ a b RonR. Fricke RonR., William NeilW.N. Eschmeyer William NeilW.N., Richard van derR. Laan Richard van derR. (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-24] (ang.).
- ↑ a b R. Froese & D. Pauly: Harriotta. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-24]. (ang.).
- ↑ Ch. Scharpf: Family Rhinochimaeridae Garman 1901 (Longnose Chimaeras). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-24]. (ang.).
- ↑ E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 20. (ang.).
- ↑ S. Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo morskie, 1982, s. 160. ISBN 83-215-2103-7.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. gosseleti.
- ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. lehmani.
Bibliografia
- J. Pollerspöck & N. Straube: Bibliography Database of living/fossil sharks, rays and chimaeras (Chondrichthyes: Elasmobranchii, Holocephali). shark.refrences.com, 2023. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
