Heinrich Brüning
Data i miejsce urodzenia | 26 listopada 1885 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 30 marca 1970 | ||
Kanclerz Rzeszy | |||
Okres | od 30 marca 1930 | ||
Przynależność polityczna | Zentrum | ||
Poprzednik | |||
Następca | Heinrich Brüning | ||
Kanclerz Rzeszy | |||
Okres | od 10 października 1931 | ||
Przynależność polityczna | Zentrum | ||
Poprzednik | Heinrich Brüning | ||
Następca | Franz von Papen | ||
|
ⓘHeinrich Brüning (ur. 26 listopada 1885 w Münsterze, zm. 30 marca 1970 w Norwich) – niemiecki prawnik, ekonomista, historyk, filolog i polityk, minister spraw zagranicznych i kanclerz Rzeszy w latach 1930–1932 w okresie Republiki Weimarskiej.
Życiorys
Był synem handlarza win[1]. Przed wojną studiował na kilku wydziałach, a w 1915 wstąpił do niemieckiej piechoty[1]. W latach 1915–1918 oficer Armii Cesarstwa Niemieckiego, odznaczony Żelaznym Krzyżem II i I klasy. Awansował do stopnia kapitana[1]. W latach 1920–1930 działał we władzach chrześcijańskich związków zawodowych. W 1923 protestował przeciwko okupacji Zagłębia Ruhry. Działacz Partii Centrum. W latach 1924–1933 zasiadał w Reichstagu jako poseł[1] z Breslau (Wrocław). W latach 1929–1930 przewodził frakcji parlamentarnej partii Centrum[1]. Po objęciu władzy przez NSDAP wyemigrował w 1934 roku do Stanów Zjednoczonych[2], gdzie był wykładowcą na Uniwersytecie Harvarda[1]. W 1954 roku powrócił na krótko do Niemiec, ale potem wrócił do Ameryki, gdzie zmarł[1]. Konsekwentnie, również po II wojnie światowej, głosił tezę, że w okresie międzywojennym Polska nieprzerwanie planowała napaść na Niemcy[3].
Pierwszy gabinet Brüninga (marzec 1930 – październik 1931)
- Główny artykuł: Pierwszy rząd Heinricha Brüninga.
- Heinrich Brüning (Centrum) – kanclerz Rzeszy
- Hermann Dietrich (DDP) – wicekanclerz i minister gospodarki Rzeszy
- Julius Curtius (DVP) – minister spraw zagranicznych
- Joseph Wirth (Centrum) – minister spraw wewnętrznych Rzeszy
- Paul Moldenhauer (DVP) – minister finansów Rzeszy
- Adam Stegerwald (Centrum) – minister pracy Rzeszy
- Johann Viktor Bredt – minister sprawiedliwości Rzeszy
- Wilhelm Groener – minister obrony (Reichsheer)
- Georg Schätzel (BVP) – minister poczty Rzeszy
- Theodor von Guérard (Centrum) – minister transportu Rzeszy
- Martin Schiele (DNVP) – minister wyżywienia i rolnictwa Rzeszy
- Gottfried Treviranus (KVP) – minister Rzeszy ds. terenów okupowanych
Zmiany w gabinecie
- 3 maja 1930 – Bredt rezygnuje ze stanowiska ministra sprawiedliwości. Zastępuje go Curt Joël jako kierownik ministerstwa.
- 26 czerwca 1930 – Dietrich zastępuje Moldenhauera jako minister finansów. Kierownikiem ministerstwa gospodarki zostaje Ernst Trendelenburg.
- 1 października 1930 – wobec wycofania alianckich wojsk okupacyjnych z Nadrenii, Treviranus zostaje ministrem bez teki.
Drugi gabinet Brüninga (październik 1931 – maj 1932)
- Główny artykuł: Drugi rząd Heinricha Brüninga.
- Heinrich Brüning (Centrum) – kanclerz Rzeszy i minister spraw zagranicznych
- Hermann Dietrich (Niemiecka Partia Państwowa (DSP))[4] – wicekanclerz i minister finansów Rzeszy
- Wilhelm Groener – minister spraw wewnętrznych Rzeszy i minister obrony
- Hermann Warmbold – minister gospodarki Rzeszy
- Adam Stegerwald (Centrum) – minister pracy Rzeszy
- Curt Joël – minister sprawiedliwości Rzeszy
- George Schätzel (BVP) – minister poczty Rzeszy
- Gottfried Treviranus (KVP) – minister transportu Rzeszy
- Martin Schiele (CNBL) – minister rolnictwa i wyżywienia Rzeszy
Zmiany w gabinecie
- 6 maja 1932 – Warmbold podaje się do dymisji jako minister gospodarki. Zastępuje go Ernst Trendelenburg jako kierownik ministerstwa.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Richard Overy: Trzecia Rzesza Historia Imperium. s. 33.
- ↑ Oxford. Ilustrowana encyklopedia uniwersalna. Historia świata od 1800 roku do współczesności, red. H. Judge, Warszawa 1998, s. 53.
- ↑ Andrzej J. Kamiński, Natarcie starej gwardii, w: Tygodnik Powszechny, nr 35(180)/1948, s. 4
- ↑ Powstała z połączenia DDP z mniejszymi ugrupowaniami.
Bibliografia
- Richard Overy: Trzecia Rzesza Historia Imperium. Warszawa: Buchmann Sp. z o.o., 2012. ISBN 978-83-7670-290-2.
- p
- d
- e
- p
- d
- e
| |
Późniejsi członkowie rządu |
|
---|
- p
- d
- e
| |
Późniejsi członkowie rządu |
|
---|
- p
- d
- e
Sekretarze stanu do spraw zagranicznych w Cesarstwie Niemieckim (1873-1918) |
|
---|---|
Ministrowie spraw zagranicznych Republiki Weimarskiej (1918–1933) |
|
Ministrowie spraw zagranicznych III Rzeszy (1933–1945) | |
Ministrowie spraw zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec (od 1949) |
|
- ISNI: 000000011030679X
- VIAF: 88774730
- LCCN: n81026655
- GND: 118515969
- NDL: 00434641
- LIBRIS: 31fhh9mm0g608j4
- BnF: 12593366n
- SUDOC: 032219466
- NLA: 35783696
- NKC: mub2012691496
- NTA: 068767099
- BIBSYS: 90904081
- CiNii: DA00530842
- Open Library: OL1891367A
- PLWABN: 9810678799905606
- NUKAT: n2002037427
- J9U: 987007259285705171
- LIH: LNB:Bs6n;=B5
- PWN: 3881188
- Britannica: biography/Heinrich-Bruning
- Universalis: heinrich-bruning
- БРЭ: 1885904
- NE.se: heinrich-bruning
- Nacionālā enciklopēdija: 4709
- SNL: Heinrich_Brüning
- VLE: heinrich-bruning
- Catalana: 0012577
- DSDE: Heinrich_Brüning
- Hrvatska enciklopedija: 9833