Hermann Samuel Reimarus
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Data i miejsce urodzenia | 22 grudnia 1694 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 1 marca 1768 | ||
Narodowość | niemiecka | ||
Język | |||
Dziedzina sztuki | literatura | ||
|
Hermann Samuel Reimarus (ur. 22 grudnia 1694 w Hamburgu, zm. 1 marca 1768 tamże) – niemiecki filozof i pisarz, deista uznający apostołów za fałszerzy a ewangelie za wynik oszustwa.
Życiorys
W młodości nauki pobierał od swego ojca a następnie też ojczyma Johanna Fabriciusa. Naukę kontynuował na uniwersytecie w Jenie, gdzie studiował teologię, starożytne języki i filozofię. Pierwszy tytuł naukowy (Privatdozent) uzyskał na uniwersytecie w Wittenberdze w 1716. W latach 1720–1721 podróżował po Holandii i Anglii. W 1723 został mianowany rektorem wyższej szkoły w Wismar. W 1727 przyjął stanowisko profesora języków wschodnich w wyższej szkole w rodzinnym Hamburgu, gdzie pozostał do końca życia. Miał siedmioro dzieci, jednakże tylko troje osiągnęło wiek dorosły.
Poglądy
Był prekursorem badań nad kwestią Jezusa historycznego. Rozwinął tzw. teorię oszustwa: przyjmował historyczne istnienie Jezusa, ale odrzucał to, że jest Zbawicielem – Synem Bożym. Apostołów uważał za fałszerzy a Ewangelie za wynik oszustwa. Jego zdaniem Jezus Chrystus był prorokiem rewolucjonistą, który poniósł klęskę[1]. Dążył jedynie do organizowania ruchu oporu wobec Rzymu i odbudowania państwa izraelskiego, a nie do założenia Kościoła. Po śmierci Jezusa uczniowie wymyślili historię o jego zmartwychwstaniu i ogłosili go Mesjaszem. Następnie napisali Ewangelie o Jego działalności oraz stworzyli Kościół[2].
Opublikowane przez Gottholda Ephraima Lessinga fragmenty jego dzieła „Apologia albo Pismo w obronie rozumnych czcicieli Boga” dały początek dyskusji teologicznej nad miejscem religii w świecie postoświeceniowej sekularyzacji.
Przypisy
Bibliografia
- Paweł Piszczatowski, "Między racjonalizmem a nowym mitem. Lessing i teologia postoświeceniowa", Warszawa 2013.
- Werner Raupp: Reimarus, Hermann Samuel (1694-1768). - In: The Dictionary of Eighteenth-Century German Philosophers. Ed. by Heiner F. Klemme and Manfred Kuehn, Vol. 3, London/New York 2010 (ISBN 978-0-8264-1862-3), p. 923-928.
- Ulrich Groetsch: Hermann Samuel Reimarus. Classicist, Hebraist, Enlightenment Radical in Disguise, Leiden 2015 (ISBN 978-90-04-27299-6).
- ISNI: 0000000115764642
- VIAF: 84211863
- LCCN: n83069153
- GND: 118599259
- LIBRIS: c9pszb6w19zbvtq
- BnF: 11930478h
- SUDOC: 027213935
- SBN: SBLV098258
- NKC: js20020225027
- BNE: XX1743190
- NTA: 068689381
- BIBSYS: 90278620
- Open Library: OL632649A
- PLWABN: 9810584241605606
- NUKAT: n97063412
- J9U: 987007267057705171
- LNB: 000229542
- CONOR: 74278755
- ΕΒΕ: 242940