Huang Hua (polityk)

Ten artykuł dotyczy chińskiego dyplomaty i polityka. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Ta osoba nosi chińskie nazwisko Huang.

Huang Hua

Huang Hua (1978)
Data urodzenia	25 stycznia 1913
Data i miejsce śmierci	24 listopada 2010 Pekin
Minister spraw zagranicznych
Okres	od 1976 do 1982
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Chin
Poprzednik	Qiao Guanhua
Następca	Wu Xueqian
Multimedia w Wikimedia Commons

Huang Hua

Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone 黄华 Pismo tradycyjne 黃華 Hanyu pinyin Huáng Huá
Multimedia w Wikimedia Commons

Huang Hua (ur. 25 stycznia 1913, zm. 24 listopada 2010^[1]) − chiński dyplomata, służył między innymi jako minister spraw zagranicznych, wicepremier Chin i członek Rady Państwa^[2]. Huang Hua był również tłumaczem z języka angielskiego dla Mao Zedonga^[1].

Urodził się w powiecie Ci w prowincji Hebei jako Wang Rumei (王汝梅), nazwisko zmienił w roku 1936, kiedy wstąpił do Komunistycznej Partii Chin. W latach 30. studiował na pekińskim uniwersytecie Yenching, gdzie udzielał się w samorządzie studenckim oraz współorganizował antyjapoński Ruch 9 Grudnia. Był działaczem komunistycznym. W czasie II wojny światowej pracował jako tłumacz przy amerykańskiej misji wojskowej w Chinach^[2].

Po zwycięstwie komunistów w chińskiej wojnie domowej wstąpił do Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gdzie negocjował w sprawie zamknięcia amerykańskiej misji w Chinach; brał także udział w rozmowach kończących wojnę koreańską i w konferencji genewskiej na zakończenie wojny wietnamskiej^[1] oraz w pierwszych kontaktach amerykańsko-chińskich w Warszawie w 1958 roku^[3]. W latach 1960–1969 był ambasadorem w Ghanie i Egipcie^[1].

Do Chin powrócił w 1969 roku, w czasie rewolucji kulturalnej. Od 1970 służył jako tłumacz Mao Zedonga. Między lipcem a listopadem 1971 roku był ambasadorem w Kanadzie^[4] i pierwszym stałym przedstawicielem Chin w ONZ. W 1971 roku prowadził tajne rozmowy z Henry Kissingerem. Po śmierci Mao został w 1976 roku ministrem spraw zagranicznych, a później wicepremierem^[1]. W 1979 roku nadzorował nawiązanie oficjalnych, dwustronnych stosunków dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi^[3]. Funkcję szefa MSZ sprawował do roku 1982, wycofał się z życia publicznego w 1992 roku^[1].

Był żonaty, miał troje dzieci^[1].