Inzan Ien
Data i miejsce urodzenia | 1751 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1814 |
Szkoła | rinzai |
Linia przekazu Dharmy zen | Hakuin Ekaku |
Nauczyciel | |
Następca | Taigen Shigen |
Zakon | zen |
Inzan Ien (ur. 1751, zm. 1814; jap. 隱山惟琰) – japoński mistrz zen szkoły rinzai, założyciel jednej z dwu najważniejszych linii przekazu szkoły rinzai.
Życiorys
Inzan Ien urodził się w Echizen w rejonie Fukui. Jako dziecko wstąpił do klasztoru Kōtoku-ji w Mino. Został mnichem pod kierunkiem opata tego klasztoru Rōzana (zm. 1781) i był jego uczniem przez siedem lat. W wieku 16 lat rozpoczął praktykę zen pod kierunkiem Bankoku, który był uczniem Bankeia Yōtaku (1622–1693). Po trzech latach przeniósł się do Hōrin-ji w Nagacie, gdzie kontynuował praktykę zen pod kierunkiem mistrza Gessena Zenne, u którego osiągnął swoje pierwsze oświecenie. Zgodnie ze zwyczajem rozpoczął wtedy wędrówkę po klasztorach zen spotykając się z różnymi nauczycielami. Przekonał się wtedy, że jego urzeczywistnienie przewyższało urzeczywistnienia tych mistrzów[1][2].
Około 1780 roku udał się do Baisen-ji w Mino, gdzie przebywał jego pierwszy nauczyciel Rōzan. Po jego śmierci spędził kilka lat w Baisen-ji. Gdy usłyszał o sukcesach mistrza Gasana Jitō udał się do niego do Edo, aby sprawdzić, czy jego zrozumienie jest wyższe. Podczas ich pierwszego spotkania zanim jeszcze otworzył usta, aby coś powiedzieć, mistrz Gasan wyciągnął rękę przed jego twarz i spytał: "Powiedz mi, dlaczego to nazywa się ręką ?" Inzan zaskoczony nie mógł niczego powiedzieć, dopiero po chwili zaczął zbierać myśli i gdy chciał przemówić, Gasan wyciągnął nogę i spytał: "A dlaczego to nazywa się nogą?" Gdy Inzan chciał coś powiedzieć mistrz zaśmiał się i wypchnął go z pokoju. Inzan został jego uczniem. Pracował nad kōanami według metody Hakuina i Tōreia Enji. Po osiągnięciu oświecenia został spadkobiercą mistrza[1][3].
Po zostaniu samodzielnym nauczycielem Inzan zyskał sławę jako propagator idei Hakuina.
W 1806 roku odbudował klasztor Zuiryō w Gifu, gdzie zgromadził wielką liczbę uczniów, zarówno mnichów jak i ludzi świeckich. Dwa lata później został mianowany opatem klasztoru Myōshin. Po jakim czasie powrócił do Zuiryō-ji[4].
Mistrz zen Inzan Ien zmarł w roku 1814 w klasztorze Zuiryō.
Pierwsza liczba oznacza pokolenia od Pierwszego Patriarchy chan w Indiach Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza pokolenia od Pierwszego Patriarchy chan w Chinach Bodhidharmy.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w innym kraju.
- 67/40/13. Hakuin Ekaku (1685–1768) szkoła Hakuina
- 68/41/14. Daido Don’e (bd)
- 69/42/15. To’un Zengi (zm. 1782)
- 69/42/15. Getsuan Shoyu (bd)
- 69/42/15. Bunrei Shogai (bd)
- 68/41/14. Tōrei Enji (1721–1792)
- 68/41/14. Gasan Jitō (1726–1797)
-
-
- 70/43/16. Tōrin Sōju (zm. 1837)
-
-
-
-
- 75/48/21. Sasaki Joshu Kyozan (1 kwietnia 1907-?) USA, Kanada
-
-
- 72/45/18. Tekisui Giboku (1822–1899)
-
-
-
- 76/49/22. Sōgen Ōmori (1904–sierpień 1994)
- 76/49/22. Shōdō Harada (ur. 1940)
- 76/49/22. Taikai Doken (Ikoma) (ur. 1935)
- 76/49/22. Kataoka Shonen (bd)
- 76/49/22. Kono Taitsu (ur. 1930)
- 76/49/22. Noritake Shunan (bd)
- 76/49/22. Engaku Taino (bd)
- 76/49/22. Masataka Toga (bd)
- 76/49/22. Jyogi Taikan (ur. 1941) Włochy
- 76/49/22. Gerta Maria Luise Karoline Ital (1904–1988) Francja
-
-
- 72/45/18. Kodo Giseki (1839–1888)
- 72/45/18. Koshu Sotaku (1840–1907)
- 72/45/18. Kōsen Sōon (Imakita Kōsen) (1816–1892)
-
- 69/42/15. Takujū Kosen (Daido Enkan) (1760–1833)
-
- 71/44/17. Tankai Genju (1832–1903)
- 71/44/17. Gisen Monetsu (1845–1915)
- 71/44/17. Choshu Genkai (1830–1903)
- 71/44/17. Horin Ginan (1847–1898)
-
-
-
- 75/48/21. Suzuki Sochu (1921–1 stycznia 1990)
- 75/48/21. Maurine Myoon Freedgood (3 marca 1922-26 lutego 1990)
- 75/48/21. Shimano Eidō Tai (ur. 1932)
- 76/49/22. Jiro Andy Afable (ur. 1943)
- 76/49/22. Roko Sherry Chayat (ur. 1943)
- 76/49/22. Junpo Denis Kelly (bd)
- 76/49/22. Genjo Kokan Marinello (ur. 5 listopada 1954)
- 76/49/22. John Denko Mokudo Mortensen (ur. 1947)
- 74/47/20. Fujimori Kozen (bd)
- 74/47/20. Immari Beijo (bd)
- 74/47/20. Nakagawa Dokyu Kyudo (zm. 29 grudnia 2007)
-
-
-
- 72/45/18. Tankai Genshō (1811–1898)
-
- 71/44/17. Ho’un Genshi (zm. 1875)
-
Przypisy
Bibliografia i źródła
- Heinrich Dumoulin: Zen Buddhism: A History. Japan''. Nowy Jork: Macmillan Publishing Company, 1988, s. 509. ISBN 0-02-908250-1.
- Richard Bryan McDaniel: Zen Masters of Japan. The Second Step East. Rutland, Vermont: Tuttle Publishing, 2013, s. 317. ISBN 978-4-8053-1272-8.